Question |
Answer |
Pablo Picasso był Hiszpanem. W 1900 r. po raz pierwszy odwiedził Paryż, w 1905 r. wszedł w krąg amerykańskich mecenasów sztuki Leo i Gertrudy Steinów, gdzie poznał Henri Matisse'a, a w 1907 r. rozpoczął współpracę z Daniel-Henry Kahnweilerem, właścicielem paryskiej galerii promującej nowe pokolenie artystów modernistycznych. Z galerią współpracował m.in. Georges Braque, uważany, obok Picassa, za współtwórcę kubizmu. start learning
|
|
Przed stworzeniem kubizmu Picasso kilkakrotnie zmieniał styl, rozpoczynając od prób bliskich fowizmowi, a potem pozostając pod wpływem symbolizmu. W jego twórczości zwykle wyodrębnia się kilka okresów: okres błękitny 1901-1904 okres różowy 1904-1906 okres murzyński/czarny 1907-1909 okres kubistyczny 1910-1919 okres neoklasyczny 1920 okres reinterpretacyjny 1950 (własne interpretacje dzieł m.in. Velazqueza, Goyi, Poussina, Maneta, Courbeta czy Delacroix).
|
|
|
start learning
|
|
Życie, 1903, olej na płótnie, 196.5 x 128.5 cm, Cleveland Museum of Art
|
|
|
start learning
|
|
Rodzina akrobatów, 1905, National Gallery of Art, Waszyngton
|
|
|
start learning
|
|
Chłopiec z fajką, olej na płótnie, 100 x 81,5 cm, 1905
|
|
|
start learning
|
|
Chłopiec prowadzący konia, olej na płótnie, 220 x 160 cm, 1906, MoMA, Nowy York
|
|
|
start learning
|
|
Portret Gertrudy Stein, 1906, 100 x 81.3cm, MMoA, Nowy York
|
|
|
start learning
|
|
Kobieta zaplatająca włosy, 1906, MoMA, Nowy York
|
|
|
start learning
|
|
Panny z Awinionu, 1907, 243.9 x 233.7 cm, MoMA, Nowy York
|
|
|
start learning
|
|
Kobieta z wachlarzem, 1908, Ermitaż, Petersburg PABLO PICASSO 1881-1973
|
|
|
start learning
|
|
Fabryka z Horta de Ebro, olej na płótnie, 51 x 60 cm, 1909, Ermitaż PABLO PICASSO 1881-1973
|
|
|
start learning
|
|
Portret Ambroise Vollarda, olej na płótnie, 93 x 66 cm, 1910, Muzeum Puszkina, Moskwa
|
|
|
start learning
|
|
Portret Kahnweilera, 1910, olej na płótnie, 100.6 x 72.8 cm, The Art Institute of Chicago
|
|
|
start learning
|
|
Dziewczyna z mandoliną, 1910, olej na płótnie, 100.3 x 73.6 cm, Museum of Modern Art, New York
|
|
|
start learning
|
|
Martwa natura ze skrzypcami, 1912, technika mieszana, Muzeum Puszkina, Moskwa
|
|
|
start learning
|
|
Kąpiące się z łódką na plaży, 1918
|
|
|
start learning
|
|
Trzej muzykanci, 1921, MoMA
|
|
|
start learning
|
|
Kobiety biegnące po plaży, 1922, Musée Picasso
|
|
|
start learning
|
|
Ukrzyżowanie, 1930, 51.5 x 66.5 cm, Musée Picasso
|
|
|
start learning
|
|
Guernica, 1937, olej na płótnie, 349 x 776 cm, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía
|
|
|
start learning
|
|
las meninas, olej na płótnie, 194 x 260 cm, 1957, Museo Picasso, Barcelona
|
|
|
start learning
|
|
Koza, brąz, 117 x 143 x 71 cm, 1950, Fundacja Guggenheim
|
|
|
start learning
|
|
Byk, litografia, 31,5 x 48 cm, MoMA, Nowy York
|
|
|
Do 1907 r. Georges Braque był jednym z fowistów. W 1906 r. podczas Salonu Jesiennego wystawiono 10 obrazów Cezanne'a (artysta zmarł w czasie trwania wystawy), namalowanych w L'Estaque na Lazurowym Wybrzeżu. Pod wrażeniem tych obrazów Braque wyjechał do L'Estaque, gdzie powracał jeszcze kilkakrotnie i tam namalował pierwsze obrazy zapowiadające przełom kubistyczny. start learning
|
|
W 1907 r. dzięki Apollinaire'owi Braque odwiedził pracownię Picassa, gdzie zobaczył Panny z Awinionu i inne rozpoczęte obrazy. Przez kilka lat trwała bezpośrednia tych artystów. W późniejszym okresie artysta powrócił do techniki czysto malarskiej zachowując zarówno specyficzną kompozycję, płaską plamę i niepowtarzalną, syntetystyczną kolorystykę.
|
|
|
start learning
|
|
Port La Ciotat, 65 x 81 cm, 1907, kolekcja prywatna
|
|
|
start learning
|
|
Widok z tarasu hotelu Mistral w Estaque, olej na płótnie, 81 x 61 cm, 1907, kolekcja prywatna
|
|
|
start learning
|
|
Wiadukt w L'Estaque, olej na płótnie, 73 x 60 cm, 1908, kolekcja prywatna
|
|
|
start learning
|
|
Domy w L'Estaque, olej na płótnie, 73 x 60 cm, 1908, Kunstmuseum Bern
|
|
|
start learning
|
|
Pianino i mandolina, olej na płótnie, 92 x 43 cm, 1909, Solomon R. Guggenheim Museum, New York
|
|
|
start learning
|
|
Portugalczyk, olej na płótnie, 117 x 81.5 cm, 1911–1912, Kunstmuseum Basel
|
|
|
start learning
|
|
Martwa natura z "Gilette", węgiel, gwasz, kolaż, 48 x 62 cm, 1914, Centre Georges Pompidou, Paryż
|
|
|
start learning
|
|
Martwa natura „Le Jour”, olej na płótnie, 115 x 147 cm, 1929, NAG Waszyngton
|
|
|
start learning
|
|
Martwa natura (Czarne ryby), olej na płótnie, 33 x 55 cm, 1942, Centre Georges Pompidou
|
|
|
był z wykształcenia architektem i przez wiele lat pracował jako kreślarz i retuszer. Jako malarz zaczynał od prób impresjonistycznych, ale od czasu przystąpienia do grupy Puteaux kształtował styl pod wpływem kubizmu. start learning
|
|
Jednak proste, modelowane schematycznym światłocieniem formy geometryczne, z których budował zarówno martwe natury jak i ludzkie postaci są wynikiem świadomie wypracowanej stylizacji i nie mają związku z istotą kubizmu.
|
|
|
start learning
|
|
Kobieta w lesie, olej na płótnie, 120 x 170 cm, 1909-1910
|
|
|
start learning
|
|
Kobiueta w błękicie, olej na płótnie, 193 x 130 cm, 1912, Kunstmuseum, Bazylea
|
|
|
start learning
|
|
Formy kontrastujące, olej na płótnie, 81 x 65 cm, 1914
|
|
|
start learning
|
|
Kobiety we wnętrzu, 1922, Centre Pompidou
|
|
|
start learning
|
|
Mona Liza z kluczami, 1930, Musée National Fernand Lége
|
|
|
start learning
|
|
Nurkowie polichromowani, 1942-46, Musée National Fernand Léger
|
|
|
start learning
|
|
Konstruktorzy, 1950, Musée National Fernand Léger
|
|
|
ROBERT DELAUNAY 1885-1941 był malarskim samoukiem i twórczość rozpoczynał od eksperymentów z technikami zapożyczonymi od van Gogha i neoimpresjonistów (Signac), stosowanymi z fowistycznym już temperamentem. Stworzył styl nazwany przez Apollinaire'a orfizmem, po bardzo krótkich i powierzchownych próbach kubistycznych podejmowanych w ramach grup Puteaux i Section d'Or. start learning
|
|
ROBERT DELAUNAY 1885–1941 Tylko w jednej serii obrazów przedstawiających paryską wieżę Eiffela widoczne są wpływy kubizmu i wiązanie zarówno Delaunaya jak i orfizmu z kubizmem pozbawione jest podstaw.
|
|
|
start learning
|
|
Człowiek z tulipanem (portret Jeana Metzingera), olej na płótnie, 72 x 49 cm, 1906, kolekcja prywatna
|
|
|
start learning
|
|
Pejzaż z dyskiem, olej na płótnie, 1906, Centrum Pompidou, Paryż
|
|
|
start learning
|
|
Czerwona wieża, 1911, olej na płótnie, Art Institute of Chicago, Chicago
|
|
|
start learning
|
|
Okna symultaniczne, 1912, 55.2 x 46.3 cm, Solomon R. Guggenheim Museum, New York
|
|
|
start learning
|
|
Formy koliste – Księżyc nr 3, 1930, Oil on canvas, 128.9 x 194.9 cm, Solomon R. Guggenheim Museum, New York
|
|
|
start learning
|
|
Rytm, 1939, Musée d'Art moderne de la Ville de Paris
|
|
|
Twórcą futuryzmu jako ruchu artystycznego był Filippo Tommaso Marinetti, autor ogłoszonego w 1909 r. Manifestu Futurystycznego. Ogłoszony w Le Figaro manifest jest z dzisiejszego punktu dość naiwnym hymnem na cześć maszyny, szybkości, ruchu. Naiwność wynika z faktu, że symbolem tej oszałamiającej, pozostawiającej w tyle całą tradycję sztuki szybkości stał się samochód - a działo się to w 1909 r., gdy na drogach pojawiły się dopiero pierwsze egzemplarze Forda T. start learning
|
|
W dziedzinie architektury futuryzm pozostawił tekę wizjonerskich projektów Sant'Elii, w muzyce rozpoczął eksperymenty ze "sztuką hałasu", natomiast w rzeźbie i malarstwie poszukiwał metody na przedstawienie nowych bóstw - ruchu i szybkości. Jeśli chodzi o przedmiot zainteresowań, futuryzm nie miał nic wspólnego z kubizmem, ponieważ kubizm przedstawiał rzeczywistość, futuryzm zaś chciał przedstawiać proces zmian zachodzących w tej rzeczywistości.
|
|
|
UMBERTO BOCCIONI 1882-1916 studiował malarstwo w Rzymie od 1901 r. Wszyscy trzej artyści uprawiali malarstwo dywizjonistyczne. Gwałtowną zmianę zainteresowań Boccioniego wywołała podróż do Mediolanu i zetknięcie się z kręgiem Marinettiego. start learning
|
|
UMBERTO BOCCIONI 1882-1916 W 1910 r. artysta stosował jeszcze dla przedstawienia ruchu postimpresjonistyczno-ekspresjonistyczną kreskę.
|
|
|
start learning
|
|
Signora Massimino, olej na płótnie, 151 x 123 cm, 1908, Palazzoli Collection, Mediolan UMBERTO BOCCIONI 1882-1916
|
|
|
start learning
|
|
UMBERTO BOCCIONI 1882-1916
|
|
|
start learning
|
|
Miasto powstaje, olej na płótnie, 200 x 301 cm, 1910, MoMA, Nowy York UMBERTO BOCCIONI 1882-1916
|
|
|
start learning
|
|
Ulica wchodzi w domy, olej na płótnie, 100 x 100 cm, 1911, Sprengel Museum Hannover UMBERTO BOCCIONI 1882-1916
|
|
|
start learning
|
|
Elastyczność, olej na płótnie, 39 3/8 x 39 3/8", 1912, Kolekcja Dr. Riccardo Jucker, Mediolan UMBERTO BOCCIONI 1882-1916
|
|
|
start learning
|
|
Unikalne formy kontynuacji w przestrzeni (Unique Forms of Continuity in Space), brąz, 126.5 x 89 x 40.5 cm, 1913 UMBERTO BOCCIONI 1882-1916
|
|
|
start learning
|
|
Rozwinięcie butelki w przestrzeni, 1913, Bronze, 38.1 x 61 x 33 cm UMBERTO BOCCIONI 1882-1916
|
|
|
przez wiele lat był dywizjonistą. Kiedy w 1910 r. współtworzył manifest futurystyczny, jego wyobrażenie o "malarstwie ruchu i szybkości" było naiwne. Świadczy o tym obraz z 1912 r. przedstawiający psa ze zwielokrotnionym, merdającym ogonem. Były to naiwności łączące malarstwo Balli z obrazem Duchampa z tego samego roku pt. Akt schodzący po schodach. start learning
|
|
Trudno stwierdzić, czy Balla, podobnie jak Duchamp, wzorował się na wcześniejszych o trzy dekady fotografiach seryjnych Étienne-Jules Mareya (Akt jest niewątpliwym plagiatem). Jest to bardzo prawdopodobne, o czym świadczy inny obraz Balli z 1912 r. Dziewczyna biegnąca na balkonie, przedstawiający w dywizjonistycznej technice kolejne fazy ruchu ludzkiej postaci. Zbieżność z eksperymentami Mareya oczywista.
|
|
|
start learning
|
|
Szalona, olej na płótnie, 115 x 175 cm, 1905, Galleria Nazionale d'Arte Moderna e Contemporanea, Rzym
|
|
|
start learning
|
|
Dynamizm psa na smyczy, 1912, 89.9 x 109.9 cm, Albright-Knox Art Gallery, Buffalo
|
|
|
start learning
|
|
Dziewczynka biegnąca na balkonie, 1912
|
|
|
start learning
|
|
Linie ruchu i dynamiczne następstwo, tempera na papierze, 68 x 49 cm, 1913, kolekcja prywatna
|
|
|
start learning
|
|
Strukturalna konstrukcja hałasu i szybkości, 1914-15, Hirschhorn Museum
|
|
|
należał, wraz z Boccionim i Severinim, do pierwszej grupy malarzy futurystów rozpoczynających działalność w 1910 r., start learning
|
|
podejmował bliskie kubistom próby techniki kolażowej, ale od ok. 1915 r. odszedł od estetyki futurystycznej, kierując uwagę na wielkich mistrzów trecenta i quattrocenta (przede wszystkim Giotto) i tam poszukując inspiracji dla nowej sztuki.
|
|
|
start learning
|
|
Pogrzeb anarchisty Galli, 1911, Museum of Modern Art, New York
|
|
|
start learning
|
|
Akademia patriotyczna, papier cole, 1914
|
|
|
start learning
|
|
Natura morta con la squadra, olej na płótnie, 46 x 61 cm, 1917, Civiche Raccolte d'Arte, Mediolan
|
|
|
rozpoczął studia malarskie w Rzymie, gdzie w 1901 r. wszedł w krąg przyszłych futurystów, a w 1906 r. podczas wizyty w Paryżu zetknął się w Modiglianim i kubistami. start learning
|
|
Wpływ kubizmu, szczególnie w jego fazie syntetycznej, zaznaczył się dopiero w późniejszej twórczości artysty.
|
|
|
start learning
|
|
Tancerze w Monicos, olej na płótnie, 1910, Tel Aviv Museum of Art, Tel Aviv
|
|
|
start learning
|
|
Dynamizm balu /Dynamic hieroglyph of the Bal Tabarin/, 1912, 160 x 155 cm, Museum of Modern Art
|
|
|
start learning
|
|
Błękitna tancerka, 1912, olej na płótnie, 61 x 46 cm, Gianni Mattioli Collection
|
|
|
start learning
|
|
Wojna, 1914, MoMA, Nowy York
|
|
|
start learning
|
|
|
|
|
start learning
|
|
Taniec Pan-pan w Monicos, olen na płótnie, 40 x 280 cm, 1959, Centre Georges Pompidou, Paryż
|
|
|
ANTONIO SANT'ELIA 1888-1916 przyłączył się do grupy futurystów dopiero w 1912 r. a w 1914 r. opublikował manifest architektury futurystycznej. W tym samym roku zaprezentował na wystawie grupy Nuove Tendenze tekę rysunków przedstawiających teoretyczne projekty miasta przyszłości. start learning
|
|
ANTONIO SANT'ELIA 1888-1916 Projekty te nigdy nie zostały zrealizowane, ale wywarły ogromny wpływ na wyobraźnię architektów modernistycznych, inspirując przede wszystkim ekspresjonistyczny nurt modernizmu. Mimo, iż projekty Sant'Elii pozostały na papierze, jego wizja miasta przyszłości została w znacznym stopniu zrealizowana przez jego następców o to zarówno w dobrym jak i w najgorszym znaczeniu pojęcia nowoczesnej architektury.
|
|
|
start learning
|
|
Szkice z albumu "La Citta Nuova" ANTONIO SANT'ELIA 1888-1916
|
|
|
start learning
|
|
Szkice z albumu "La Citta Nuova" ANTONIO SANT'ELIA 1888-1916
|
|
|
był malarzem, ale do historii przeszedł jako twórca L'arte dei rumori - Sztuki szmerów i konstruktor specjalnych generatorów hałasu - intonarumori. start learning
|
|
Swoimi eksperymentami i objazdowymi "koncertami" utorował drogę większości nurtów współczesnej muzyki spekulatywnej (tak można określić kompozycje dźwięków przeznaczone do analizy, nie zaś do czysto estetycznego przeżywania). Jako malarz stosował typowo futurystyczne, dynamiczne układy rytmicznie powtarzających się form.
|
|
|
start learning
|
|
Bunt, 1911, Haags Gemeentemuseum
|
|
|
start learning
|
|
Dynamizm automobilu, 1912-13
|
|
|
start learning
|
|
Domy, światło, niebo, 1913
|
|
|
start learning
|
|
|
|
|
szwedzka artystka, prekursorka abstrakcjonizmu. start learning
|
|
|
|
|
start learning
|
|
Jeden z pierwszych na świecie obrazów abstrakcjonistycznych: Hilma af Klint, Chaos nr 2, 1906
|
|
|
start learning
|
|
Pierwotny chaos, No. 16, 1906-1907, Stiftelsen Hilma af Klints Verk
|
|
|
start learning
|
|
Dziesięć największych nr 3, 1907, Stiftelsen Hilma af Klints Verk
|
|
|
WASSILY KANDINSKY 1866-1944 urodził się w Moskwie w rodzinie rodyjskiego kupca herbacianego, wychował w Odessie, studiował prawo i ekonomię, ale w wieku 30 lat (1896) osiadł w Monachium i zaczął uczyć się malarstwa, eksperymentując z możliwości pointylizmu i fowizmu i symbolizmu. Utrzymywał w tym okresie kontakty z rosyjskimi symbolistami z grup[y Błękitna Róża i pozostawał pod wpływem muzyki Wagnera i teozofii Heleny Bławatskiej. start learning
|
|
WASSILY KANDINSKY 1866-1944 W 1908 r. artysta poznał Rudolfa Steinera i zapoznał się z jego teozofią i antropozofią, co miało znaczny wpływ na formułowane później teorie artystyczne.
|
|
|
start learning
|
|
Pierwsza akwarela abstrakcyjna, akwarela, 50 x 65 cm, 1910, Centre Georges Pompidou, Paryż WASSILY KANDINSKY 1866-1944
|
|
|
start learning
|
|
Małe przyjemności, 1913, 110 x 120.6 cm, Solomon R. Guggenheim Museum, Nowy York WASSILY KANDINSKY 1866-1944
|
|
|
start learning
|
|
Cercle et carre, Composition VIII, 1923, Oil on canvas, 140 x 201 cm, Solomon R. Guggenheim Museum, New York WASSILY KANDINSKY 1866-1944
|
|
|
start learning
|
|
Composition X, 1939, Oil on canvas, 130 x 195 cm, Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Düsseldorf WASSILY KANDINSKY 1866-1944
|
|
|
był z wykształcenia architektem. Po wojnie był czołowym przedstawicielem realizmu socjalistycznego, który porzucił w 1955 r. by poświęcić się malarstwu abstrakcjonistycznemu start learning
|
|
. Podobnie jak wielu artystów w ówczesnej Polsce przez pewien czas "nadrabiał zaległości", eksperymentując z różnymi technikami. W wielu pracach widoczny jest wpływ teorii unistycznej Władysława Strzemińskiego.
|
|
|
start learning
|
|
Intervalle, olej na płótnie, 41 x 24 cm, 1959
|
|
|
start learning
|
|
Szczelina w oranżu, 1967, MN Warszawa
|
|
|
Neoplastycyzm to styl w malarstwie abstrakcjonistycznprzywódcę ruchu De Stijl Pieta Mondriana. Jego zasady teoretyczne wyłożył Mondrian w eseju Neoplastycyzm z 1920 r. W dojrzałej postaci neoplastycyzm jest racjonalistycznym systemem abstrakcji geometrycznej operującej wąską paletą kolorów podstawowych (czerwony, żółty, niebieski) i kolorów neutralnych (czarny, szary, biały) start learning
|
|
porządkowanych rastrem harmonijnych, pionowych iy, stworzony przez poziomych podziałów.
|
|
|
W teorii Mondriana kryje się specyficzna, podbudowana lekturami pism teozoficznych wizja kosmogoniczna, w której kolory i podziały obrazu odpowiadają zrównoważonej kombinacji będących podstawą wszechświata pierwiastków żeńskiego i męskiego. start learning
|
|
Szczegóły teorii neoplastycystycznej stały się przedmiotem konfliktu między Pietem Mondrianem a drugim z przywódców De Stijl - Theo van Doesburgiem Konflikt ten wynikał z faktu, że Mondrian trzymał się ściśle sformułowanych zasad., natomiast van Doesburg uważał, że zbytnio ograniczają one możliwości wyrazowe i szukał sposobów na ich poszerzenie.
|
|
|
start learning
|
|
Drzewo Czerwone, 1908, Haags Gemeentemuseum, Den Haag
|
|
|
start learning
|
|
Drzewo Szare, 1911, Haags Gemeentemuseum, Den Haag
|
|
|
start learning
|
|
Kompozycja nr 6 Plus-Minus, 1914, 88 x 61 cm, Gemeentemuseum
|
|
|
start learning
|
|
Kompozycja, 1921, Oil on canvas, 49.5 x 41.5 cm, Kunstmuseum Basel
|
|
|
start learning
|
|
Nowy Jork, 1941-42, Oil on canvas, 119 x 114 cm, Centre Georges Pompidou
|
|
|
start learning
|
|
Broadway Boogie Woogie, 1942-43, olej na płótnie, The Museum of Modern Art
|
|
|
THEO VAN DOESBURG - 1883-1931 Współzałożyciel grupy De Stijl, Theo van Doesburg miał zupełnie inne od Mondriana podejście do sztuki. Był przede wszystkim organizatorem życia artystycznego, twórcą grup, założycielem czasopism, człowiekiem krążącym między ośrodkami artystycznymi, blisko powiązany z centrami ruchów anarchistycznych, m.in. z dadaizmem. start learning
|
|
THEO VAN DOESBURG - 1883–1931 stworzył styl nazywany elementaryzmem, który tylko pozornie wydaje się podobny do neoplastycyzmu Mondriana. U Mondriana obraz jest reprezentacją każdego fragmentu przestrzeni, u van Doesburga obraz przedstawia miejsce wyjątkowe, a którym przestrzeń zostaje zatrzymana dla stworzenia dzieła.
|
|
|
start learning
|
|
THEO VAN DOESBURG - 1883–1931
|
|
|
start learning
|
|
Composition XI, 1918, Guggenheim Museum THEO VAN DOESBURG - 1883–1931
|
|
|
start learning
|
|
Counter-composition V, 1924, olej na płótnie, 100 × 100 cm, Stedelijk Museum Amsterdam Amsterdam THEO VAN DOESBURG - 1883–1931
|
|
|
start learning
|
|
Projekt wnętrza Café Aubette, 1926-28 THEO VAN DOESBURG - 1883–1931
|
|
|
start learning
|
|
Schröder-Huis, 1924, Utrecht GERRIT THOMAS RIETVELD 1888-1964
|
|
|