Question  |
Answer |
|
start learning
|
|
Wywołanie w widzu litości i trwogi a następnie oczyszczenie go z tych uczuć, złych emocji
|
|
|
|
start learning
|
|
gatunek dramatu który powstał z elementu obrzędów ku czci Dionizosa- dytyrambu czyli poświęconej temu Bogowi pieśni kultowej początkowo wykonujący ją chór i Koryfeusz byli przebrani w stroje satyrów wyobrażonych jako pół ludzie pół kozły - pieśń kozła
|
|
|
|
start learning
|
|
Gatunek dramatu który wykształcił się z procesji organizowanych w podzięce Dionizosowi za uzyskane zbiory. Procesjom towarzyszyły swawolne pieśni o charakterze satyrycznym
|
|
|
|
start learning
|
|
Zasada która obowiązywała w dramacie/teatrze antycznym dotyczy jedności czasu miejsca akcji. Czas- prezentowane zdarzenia miały rozegrać się w granicach doby. Miejsce- akcja dramatu rozgrywała się w tej samej przestrzeni. Akcja-była jednowątkowa.
|
|
|
|
start learning
|
|
Pieśni przekazywane z pokolenia na pokolenie. Pieśni kultowe poświęcone Bogu Dionizosowi
|
|
|
|
start learning
|
|
Obszerny epicki utwór wierszowany•Rozpoczyna się inwokacją•Ukazuje losy wielkich wojowników na szerokim tle historycznym• Współistnienie świata bogów i ludzi•Sceny batalistyczne• Niespieszne tempo narracji(zast. opisów)•Stałe epitety•Porównanie homeryckie
|
|
|
|
start learning
|
|
Nieuchronne zmierzanie bohatera do katastrofy z powodu okoliczności narzuconych człowiekowi z zewnątrz: wystąpienia nierozwiązywalnego konfliktu między równorzędnymi racjami bądź też działania fatum
|
|
|
|
start learning
|
|
Bezsilność człowieka wobec przeznaczenia, podporządkowanie ludzkiego losu siłom wyższym
|
|
|
|
start learning
|
|
Próba ucieczki człowieka przed przeznaczeniem, która paradoksalnie przyspiesza spełnienie się wyroków losu
|
|
|
|
start learning
|
|
Wina tragiczna, nieszczęsne zbłądzenie, nieświadome popełnienie zbrodni
|
|
|
|
start learning
|
|
Ludzka pycha wynikająca z naiwnego przeświadczenia, że można oszukać przeznaczenie, przechytrzyć los
|
|
|
|
start learning
|
|
To zasada odpowiedniego stylu. Styl wypowiedzi bohaterów był dostosowany do charakteru dramatu. Tragedia nie mogła mieć elementów komedii, zaś komedia elementów tragedii.
|
|
|
|
start learning
|
|
Część wstępna dzieła. Monolog lub dialog aktorów wprowadzający widzów w sytuację wyjściową dramatu: w konflikt dramatyczny oraz informacje o poprzednich wydarzeniach, czasie, miejscu, postaciach.
|
|
|
|
start learning
|
|
Wstępna pieśń chóru wykonywana podczas wkraczania chóru na orchestrę
|
|
|
|
start learning
|
|
Występy chóru rozdzielające epejsodiony.
|
|
|
|
start learning
|
|
Starożytne odpowiedniki aktów zawierające partie dialogowe i monologowe aktorów
|
|
|
|
start learning
|
|
Pieśń wychodzącego chóru, kończąca przedstawienie.
|
|
|
|
start learning
|
|
Pisała utwory o tematyce miłosnej wysławiając piękno i urodę życia. Wprowadziła własną miarę wierszową, zwaną strofą saficką. Mistrzyni liryki miłosnej i niezrównana wyrazicielka stanów emocjonalnych.
|
|
|
|
start learning
|
|
Horacy w swoich pieśniach popularyzuje tezy etyki epikureizmu i stoicyzmu. Poeta w sposób wyważony snuje refleksje o losie, szczęściu, upływie czasu a jego liryka ma charakter jednocześnie osobisty i uniwersalny.
|
|
|
|
start learning
|
|
Jeden z największych liryków starożytnej Grecji. Autor patriotycznych elegii, nawołujących do walki i poswiecenia
|
|
|
|
start learning
|
|
Pierwszy epik, autor Iliady i Odyseji.
|
|
|
