Architektura, historia sztuki

 0    58 flashcards    weronikapiotrowska50
download mp3 print play test yourself
 
Question Answer
bazylika
start learning
Typ kościoła z nawą główną wyższą od naw bocznych, posiadającą okna ponad dachami naw bocznych
pseudobazylika
start learning
Typ kościoła, w którym nawa główna jest wyższa od naw bocznych, ale nie posiada okien w ścianach nawy głównej.
hala
start learning
Kościół wielonawowy o nawach równej wysokości
rotunda
start learning
Budowla w układzie centralnym, wzniesiona na planie koła. Składa się z jednego pomieszczenia przykrytego często kopułą.
budowla salowa
start learning
Jednonawowa, podłużna budowla sakralna z niewyodrębnionym prezbiterium.
westwerk
start learning
Rozbudowana zachodnia część bazyliki, usytuowana poprzecznie do korpusu nawowego, flankowana wieżyczkami schodowymi, z większą wieżą, na przedłużeniu nawy głównej, mieszczącą w górnej kondygnacji otwartą do nawy kaplicę lub lożę władcy.
kruchta
start learning
Część kościoła, przedsionek usytuowany przed głównym wejściem, niekiedy również przed bocznym – do naw lub zakrystii. Najczęściej wydzielona jest wewnątrz kościoła, choć może być w formie przybudówki wyraźnie wyodrębnionej z bryły budynku.
narteks
start learning
Kryty przedsionek przy frontalnej ścianie kościoła.
krypta
start learning
Przesklepione pomieszczenie znajdujące się pod posadzką kościoła, pierwotnie służące do przechowywania relikwii, później coraz większe, służyło jako miejsce pochówków.
transept
start learning
Nawa poprzeczna, położona pomiędzy prezbiterium a resztą jego budynku. Transept może być jedno- lub wielonawowy
ambit (obejście)
start learning
Przejście powstałe z przedłużenia naw bocznych i poprowadzenia ich wokół prezbiterium za ołtarzem głównym.
apsyda
start learning
Pomieszczenie na rzucie półkola, dostawione do bryły budynku, Zazwyczaj zamyka prezbiterium, czasem nawy boczne i ramiona transeptu lub westwerk. Apsyda jest zwykle mniejsza lub równa bryle części budynku.
apsydiola
start learning
Mała apsyda przylegająca do apsydy głównej albo do obejścia prezbiterium.
sklepienie
start learning
Konstrukcja budowlana wykonana z kamienia naturalnego, sztucznego lub cegły o przekroju krzywoliniowym, służąca do przekrycia określonej części budynku.
zwornik (klucz)
start learning
Szczytowy kliniec łuku lub niektórych typów sklepienia, zazwyczaj bogato profilowany i zdobiony dekoracją rzeźbiarską, wykonany z kamienia lub ceramiki, charakterystyczny dla gotyckich sklepień krzyżowo-żebrowych.
służka
start learning
Pionowy element o małym przekroju dostawiony do ściany lub filaru pełniący statyczną funkcję przenoszenia, za pośrednictwem żeber, ciężaru sklepienia krzyżowo-żebrowego na fundament.
gurt
start learning
Element konstrukcyjny i dekoracyjny sklepienia wykonany z cegły lub kamienia, w kształcie łuku spotykany w sklepieniu kolebkowym.
kopuła
start learning
Sklepienie o kształcie czaszy, półkoliste, półeliptyczne, ostrołukowe lub cebulaste, oparte na murze lub bębnie budowane nad pomieszczeniami o planie kolistym, eliptycznym albo wielobocznym za pośrednictwem pendentywów lub tromp.
trompy (pendentywy)
start learning
Narożny detal architektoniczny pozwalający na przejście z rzutu czworobocznego do ośmiobocznego lub koła stanowiącego podstawę kopuły.
pendentywy
start learning
Element narożny w postaci sklepienia o kształcie trójkąta sferycznego.
kroksztyn (konsola)
start learning
Element architektoniczny w postaci ozdobnego wspornika, wykonany z kamienia, cegły lub drewna, podpierający rzeźbę, gzyms, balkon, kolumnę, żebra sklepienia, mający najczęściej formę esownicy lub woluty.
arkada
start learning
Element architektoniczny składający się z dwóch podpór (kolumn, słupów lub filarów), które zostały połączone u góry łukiem.
empora
start learning
Element architektoniczny występujący najczęściej w kościele w postaci odrębnej kondygnacji, zazwyczaj usytuowanej nad kruchtą lub nadwieszonej nad głównym wejściem. Empora jest wsparta na kolumnach lub filarach, otwartą do wnętrza kościoła.
biforium
start learning
Arkadowe okno lub przeźrocze podzielone najczęściej kolumienką lub słupkiem na dwie części.
triforium
start learning
Podzielone na trzy części okno lub przeźrocze.
portal
start learning
Ozdobne architektoniczne obramienie drzwi wejściowych w kościołach, pałacach, ratuszach, bogatszych kamienicach
fasada
start learning
Główna, efektowna elewacja budynku, o szczególnie dużej dekoracyjności, często nawet monumentalna, spełniająca funkcje reprezentacyjne wobec całego gmachu, a przez to wyróżniająca się spośród pozostałych elewacji.
tympanon
start learning
Wewnętrzne pole trójkątnego frontonu, gładkie lub wypełnione rzeźbą, stosowane w architekturze klasycznej. W architekturze romańskiej i gotyckiej półokrągłe lub ostrołukowe pole w górnej części portalu nad nadprożem, zdobione reliefem.
tympanon erekcyjny
start learning
W architekturze romańskiej i gotyckiej półkoliste lub ostrołukowe pole nad drzwiami, wypełniające przestrzeń między nadprożem a archiwoltą, u dołu zamknięte poziomo, u góry obramione łukowo, wypełnione rzeźbą lub płaskorzeźbą.
fiala (pinakiel, sterczyca)
start learning
Pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej kamiennej wieżyczki, zakończonej od góry iglicą, której krawędzie udekorowane są żabkami i która zwieńczona jest kwiatonem. Pełni też funkcję dociążającą przyporę.
wimperga
start learning
Dekoracyjne wykończenie w kształcie wysokiego trójkąta, wieńczące szczyt portalu albo ostrołuk okna.
żabka
start learning
W architekturze i rzeźbie gotyckiej detal ozdobny w kształcie pączków lub zwiniętych listków odchylających się na zewnątrz. Umieszczano je w równych odstępach na krawędziach skośnych.
krenelaż (blanki)
start learning
Element architektoniczny w postaci zwieńczenia murów obronnych i baszt tzw. zębami pomiędzy którymi znajduje się wolna przestrzeń, tzw. miedza, co miało ułatwić obronę.
laskowanie
start learning
gotycka dekoracja architektoniczna złożona z wąskich, wypukłych kamiennych prętów (lasek) o różnych profilach.
maswerk
start learning
Dekoracyjny, wzór architektoniczny odkuty z kamienia lub zrobiony z cegieł, używany do wypełnienia górnej części gotyckiego okna, przeźrocza, rozety...
maszkaron
start learning
Rzeźbiarski motyw dekoracyjny w postaci stylizowanej głowy ludzkiej lub fantastycznej postaci, stosowany w rzeźbie architektonicznej i rzemiośle artystycznym.
arkatura (fryz arkadowy)
start learning
Ornament architektoniczny składający się z półkolistych małych arkad.
Edikula
start learning
Kapliczka, przy budynku lub w jego obrysie, charakterystyczna dla architektury starożytnej i renesansu. Może ona być w postaci niszy lub stojąca samodzielnie. Najczęściej zwieńczona frontonem opartym na pilastrach lub kolumnach.
blenda
start learning
Płytka wnęka w ścianie, o wykroju arkady lub okna, bez prześwitu.
Lizena
start learning
Płaski, pionowy występ w murze zewnętrznym.
Pilaster
start learning
Element architektoniczny w formie płaskiego filara, nieznacznie występującego przed lico ściany.
boniowanie
start learning
Dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, podkreślające ich układ.
rustyka
start learning
Sposób dekoracyjnego obrobienia faktury powierzchni muru kamiennego lub kamiennej okładziny ściennej, tak aby miały surowy wygląd.
attyka
start learning
Górny element elewacji budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn, osłaniający dach.
mezzanino (półpiętro)
start learning
Niska kondygnacja między piętrami (często między parterem a pierwszym piętrem) pojawiająca się w architekturze pałacowej. Powierzchnia przeznaczona na pokoje gościnne, dla służby lub dzieci.
Kampanila
start learning
Dzwonnica kościelna charakterystyczna dla architektury włoskiej, wyodrębniona z bryły kościoła i budowana obok niej.
Baptysterium
start learning
Budowla przeznaczona do wykonywania obrzędu chrztu, niekiedy usytuowana w pobliżu kościoła. Określenie „baptysterium” odnosi się także do samej niecki chrzcielnej, umożliwiającej przynajmniej częściowe zanurzenie kandydata do chrztu.
Obelisk
start learning
Pomnik w formie wysokiego, smukłego słupa, najczęściej o czworobocznej podstawie, wykonanego z jednego bloku skalnego.
Pylon
start learning
Wieża o prostokątnej podstawie, wznoszona parami i zwężająca się ku górze.
Peripteros
start learning
Budowla, którą otacza pojedyncza kolumnada.
Tolos
start learning
W starożytności budowla na planie okrągłym, najczęściej o przeznaczeniu kulturowym.
Belkowanie
start learning
Element konstrukcyjny leżący poziomo na kolumnach, półkolumnach i pilastrach. Składa się z trzech części: architrawu, fryzu i gzymsu.
Gzyms
start learning
Wysunięty przed lico ściany, zwykle profilowany element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku lub jej fragment przed ściekającą wodą deszczową. Oddziela poszczególne kondygnacje.
Fryz
start learning
Pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.
Architraw
start learning
Główny (najniższy) poziomy człon belkowania antycznego, który podtrzymywał belki stropu.
Woluta
start learning
Element architektoniczny i motyw ornamentacyjny w formie spirali lub zwoju.
Echinus
start learning
Lekko wygięty element architektoniczny pod abakusem kapitelu kolumny w porządku doryckim lub toskańskim. Ma kształt podobny do płaskiej poduszki.
Abakus
start learning
czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny[1], pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.

You must sign in to write a comment