Historia ogrodów

atrium

nieduży, prostokątny dziedziniec z centralnie umieszczonym basenem

attyka

ścianka, balystrada lub rząd sterczyn lub szczycików wieńczących elewację budowli znajduje sie zwykle ponad gzymsem koronujacym

eksedra

przestrzeń ograniczona kolumnadą w ksztalcie półkola nie przykryta z miejscami do siedzenia przeznaczona do wypoczynku

herma

element architektoniczny w formie slupa ktory sie zwęża ku dołowi

kolumnada

jeden lub kilka rzędów kolumn połączonych ze sobą lukami arkadowymi lub belkowaniem, pelni funkcje konstrukcyjną lub dekoracyjną, najczęściej stanowi wyodrębniony silnie akcentowany element w obrębie budowli lub jest budowlą wolno stojącą

krużganek

ciąg komunikacyjny biegnący wzdłuż zewszetrzynych scian budynku, najczęściej od striny dziedzinca, otwarty arkadami filarowymi lub kolumnowymi

maszkaron

rzeźbiarski motyw dekoarcyjny w ksztalcie głowy ludzkiej o groteskowych rysach

pagoda

świątynia buddyjska najczęściej w formie wierzy

perystyl

dziedziniec lub ogród otoczony dookola portykiem kolumnowym

portyk

zewnętrzna część budynku otwarta przynajmniej z jednej strony kolumnadą lub rzędem filarów, wgłębiona lub wysunięta

murki kwiatowe

mają wysokosc 15-30 cm służą do obramowania rabat, mogą miec formę schodkową

murki oporowe

zabezpieczają przed osuwaniem się gleby, wysokosc nie przekracza 1,2 m sykonane z kamienia betonu lub cegly

schody

pełnią funkcję użytkową oraz estetyczną, wysokosc stopni nie powinna przekraczac 20 cm a szerokosc 35

tarasy

wykonuje sie na ogół orzy vudynkach, w miejscach gdzie jest interesujący widok