→ Ewangelia Wg Św. Jana → Start Learning / Download MP3 Flashcards

Question		Answer
J 1, 1 start learning		Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.
J 1, 2 start learning		Ono było na początku u Boga.
J 1, 3 start learning		Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.
J 1, 4 start learning		W Nim było życie, a życie było światłością ludzi,
J 1, 5 start learning		a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
J 1, 6 start learning		Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię.
J 1, 7 start learning		Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego.
J 1, 8 start learning		Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o światłości.
J 1, 9 start learning		Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
J 1, 10 start learning		Na świecie było /Słowo/, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał.
J 1, 11 start learning		Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli.
J 1, 12 start learning		Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego -
J 1, 13 start learning		którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
J 1, 14 start learning		A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
J 1, 15 start learning		Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie.
J 1, 16 start learning		Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce.
J 1, 17 start learning		Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
J 1, 18 start learning		Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, /o Nim/ pouczył.
J 1, 19 start learning		Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: Kto ty jesteś?,
J 1, 20 start learning		on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: Ja nie jestem Mesjaszem.
J 1, 21 start learning		Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem? Odparł: Nie!
J 1, 22 start learning		Powiedzieli mu więc: Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?
J 1, 23 start learning		Odpowiedział: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz.
J 1, 24 start learning		A wysłannicy byli spośród faryzeuszów.
J 1, 25 start learning		I zadawali mu pytania, mówiąc do niego: Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?
J 1, 26 start learning		Jan im tak odpowiedział: Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie,
J 1, 27 start learning		który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała.
J 1, 28 start learning		Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.
J 1, 29 start learning		Nazajutrz zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.
J 1, 30 start learning		To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie.
J 1, 31 start learning		Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi.
J 1, 32 start learning		Jan dał takie świadectwo: Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim.
J 1, 33 start learning		Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym.
J 1, 34 start learning		Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym.
J 1, 35 start learning		Nazajutrz Jan znowu stał w tym miejscu wraz z dwoma swoimi uczniami
J 1, 36 start learning		i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: Oto Baranek Boży.
J 1, 37 start learning		Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.
J 1, 38 start learning		Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: Czego szukacie? Oni powiedzieli do Niego: Rabbi! - to znaczy: Nauczycielu - gdzie mieszkasz?
J 1, 39 start learning		Odpowiedział im: Chodźcie, a zobaczycie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej.
J 1, 40 start learning		Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra.
J 1, 41 start learning		Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: Znaleźliśmy Mesjasza - to znaczy: Chrystusa.
J 1, 42 start learning		I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas - to znaczy: Piotr.
J 1, 43 start learning		Nazajutrz /Jezus/ postanowił udać się do Galilei. I spotkał Filipa. Jezus powiedział do niego: Pójdź za Mną!
J 1, 44 start learning		Filip zaś pochodził z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra.
J 1, 45 start learning		Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna Józefa z Nazaretu.
J 1, 46 start learning		Rzekł do niego Natanael: Czyż może być co dobrego z Nazaretu? Odpowiedział mu Filip: Chodź i zobacz.
J 1, 47 start learning		Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu.
J 1, 48 start learning		Powiedział do Niego Natanael: Skąd mnie znasz? Odrzekł mu Jezus: Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym.
J 1, 49 start learning		Odpowiedział Mu Natanael: Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!
J 1, 50 start learning		Odparł mu Jezus: Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to.
J 1, 51 start learning		Potem powiedział do niego: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.
J 2, 1 start learning		Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa.
J 2, 2 start learning		Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.
J 2, 3 start learning		A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: Nie mają już wina.
J 2, 4 start learning		Jezus Jej odpowiedział: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?
J 2, 5 start learning		Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie.
J 2, 6 start learning		Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.
J 2, 7 start learning		Rzekł do nich Jezus: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi.
J 2, 8 start learning		Potem do nich powiedział: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu! Oni zaś zanieśli.
J 2, 9 start learning		A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego
J 2, 10 start learning		i powiedział do niego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory.
J 2, 11 start learning		Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
J 2, 12 start learning		Następnie On, Jego Matka, bracia i uczniowie Jego udali się do Kafarnaum, gdzie pozostali kilka dni.
J 2, 13 start learning		Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy.
J 2, 14 start learning		W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie.
J 2, 15 start learning		Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał.
J 2, 16 start learning		Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!
J 2, 17 start learning		Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie.
J 2, 18 start learning		W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?
J 2, 19 start learning		Jezus dał im taką odpowiedź: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo.
J 2, 20 start learning		Powiedzieli do Niego Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?
J 2, 21 start learning		On zaś mówił o świątyni swego ciała.
J 2, 22 start learning		Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
J 2, 23 start learning		Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił.
J 2, 24 start learning		Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał
J 2, 25 start learning		i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje.
J 3, 1 start learning		Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski.
J 3, 2 start learning		Ten przyszedł do Niego nocą i powiedział Mu: Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z Nim.
J 3, 3 start learning		W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwo Bożego.
J 3, 4 start learning		Nikodem powiedział do Niego: Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?
J 3, 5 start learning		Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.
J 3, 6 start learning		To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem.
J 3, 7 start learning		Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić.
J 3, 8 start learning		Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha.
J 3, 9 start learning		W odpowiedzi rzekł do Niego Nikodem: Jakżeż to się może stać?
J 3, 10 start learning		Odpowiadając na to rzekł mu Jezus: Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz?
J 3, 11 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, cośmy widzieli, a świadectwa naszego nie przyjmujecie.
J 3, 12 start learning		Jeżeli wam mówię o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich?
J 3, 13 start learning		I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego.
J 3, 14 start learning		A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego,
J 3, 15 start learning		aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
J 3, 16 start learning		Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
J 3, 17 start learning		Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.
J 3, 18 start learning		Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.
J 3, 19 start learning		A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki.
J 3, 20 start learning		Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków.
J 3, 21 start learning		Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu.
J 3, 22 start learning		Potem Jezus i uczniowie Jego udali się do ziemi judzkiej. Tam z nimi przebywał i udzielał chrztu.
J 3, 23 start learning		Także i Jan był w Ainon, w pobliżu Salim, udzielając chrztu, ponieważ było tam wiele wody. I przychodzili /tam/ ludzie i przyjmowali chrzest.
J 3, 24 start learning		Nie wtrącono bowiem jeszcze Jana do więzienia.
J 3, 25 start learning		A powstał spór między uczniami Jana a /pewnym/ Żydem w sprawie oczyszczenia.
J 3, 26 start learning		Przyszli więc do Jana i powiedzieli do niego: Nauczycielu, oto Ten, który był z tobą po drugiej stronie Jordanu i o którym ty wydałeś świadectwo, teraz udziela chrztu i wszyscy idą do Niego.
J 3, 27 start learning		Na to Jan odrzekł: Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba.
J 3, 28 start learning		Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale zostałem przed Nim posłany.
J 3, 29 start learning		Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu.
J 3, 30 start learning		Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał.
J 3, 31 start learning		Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkimi, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba pochodzi, Ten jest ponad wszystkim.
J 3, 32 start learning		Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje.
J 3, 33 start learning		Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.
J 3, 34 start learning		Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a z niezmierzonej obfitości udziela /mu/ Ducha.
J 3, 35 start learning		Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce.
J 3, 36 start learning		Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu gniew Boży.
J 4, 1 start learning		A kiedy Pan dowiedział się, że faryzeusze usłyszeli, iż Jezus pozyskuje sobie więcej uczniów i chrzci więcej niż Jan -
J 4, 2 start learning		chociaż w rzeczywistości sam Jezus nie chrzcił, lecz Jego uczniowie -
J 4, 3 start learning		opuścił Judeę i odszedł znów do Galilei.
J 4, 4 start learning		Trzeba Mu było przejść przez Samarię.
J 4, 5 start learning		Przybył więc do miasteczka samarytańskiego, zwanego Sychar, w pobliżu pola, które /niegdyś/ dał Jakub synowi swemu, Józefowi.
J 4, 6 start learning		Było tam źródło Jakuba. Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni. Było to około szóstej godziny.
J 4, 7 start learning		Nadeszła /tam/ kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: Daj Mi pić!
J 4, 8 start learning		Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta dla zakupienia żywności.
J 4, 9 start learning		Na to rzekła do Niego Samarytanka: Jakżeż Ty będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić? Żydzi bowiem z Samarytanami unikają się nawzajem.
J 4, 10 start learning		Jezus odpowiedział jej na to: O, gdybyś znała dar Boży i /wiedziała/, kim jest Ten, kto ci mówi: Daj Mi się napić - prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej.
J 4, 11 start learning		Powiedziała do Niego kobieta: Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz wody żywej?
J 4, 12 start learning		Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Jakuba, który dał nam tę studnię, z której pił i on sam, i jego synowie i jego bydło?
J 4, 13 start learning		W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął.
J 4, 14 start learning		Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu.
J 4, 15 start learning		Rzekła do Niego kobieta: Daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać.
J 4, 16 start learning		A On jej odpowiedział: Idź, zawołaj swego męża i wróć tutaj.
J 4, 17 start learning		A kobieta odrzekła Mu na to: Nie mam męża. Rzekł do niej Jezus: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża.
J 4, 18 start learning		Miałaś bowiem pięciu mężów, a ten, którego masz teraz, nie jest twoim mężem. To powiedziałaś zgodnie z prawdą.
J 4, 19 start learning		Rzekła do Niego kobieta: Panie, widzę, że jesteś prorokiem.
J 4, 20 start learning		Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy czcić Boga.
J 4, 21 start learning		Odpowiedział jej Jezus: Wierz Mi, kobieto, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca.
J 4, 22 start learning		Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze początek od Żydów.
J 4, 23 start learning		Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec.
J 4, 24 start learning		Bóg jest duchem; potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie.
J 4, 25 start learning		Rzekła do Niego kobieta: Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko.
J 4, 26 start learning		Powiedział do niej Jezus: Jestem Nim Ja, który z tobą mówię.
J 4, 27 start learning		Na to przyszli Jego uczniowie i dziwili się, że rozmawiał z kobietą. Jednakże żaden nie powiedział: Czego od niej chcesz? - lub: - Czemu z nią rozmawiasz?
J 4, 28 start learning		Kobieta zaś zostawiła swój dzban i odeszła do miasta. I mówiła tam ludziom:
J 4, 29 start learning		Pójdźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co uczyniłam: Czyż On nie jest Mesjaszem?
J 4, 30 start learning		Wyszli z miasta i szli do Niego.
J 4, 31 start learning		Tymczasem prosili Go uczniowie, mówiąc: Rabbi, jedz!
J 4, 32 start learning		On im rzekł: Ja mam do jedzenia pokarm, o którym wy nie wiecie.
J 4, 33 start learning		Mówili więc uczniowie jeden do drugiego: Czyż Mu kto przyniósł coś do zjedzenia?
J 4, 34 start learning		Powiedział im Jezus: Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło.
J 4, 35 start learning		Czyż nie mówicie: Jeszcze cztery miesiące, a nadejdą żniwa? Oto powiadam wam: Podnieście oczy i popatrzcie na pola, jak bieleją na żniwo.
J 4, 36 start learning		żniwiarz otrzymuje już zapłatę i zbiera plon na życie wieczne, tak iż siewca cieszy się razem ze żniwiarzem.
J 4, 37 start learning		Tu bowiem okazuje się prawdziwym powiedzenie: Jeden sieje, a drugi zbiera.
J 4, 38 start learning		Ja was wysłałem żąć to, nad czym wyście się nie natrudzili. Inni się natrudzili, a w ich trud wyście weszli.
J 4, 39 start learning		Wielu Samarytan z owego miasta zaczęło w Niego wierzyć dzięki słowu kobiety świadczącej: Powiedział mi wszystko, co uczyniłam.
J 4, 40 start learning		Kiedy więc Samarytanie przybyli do Niego, prosili Go, aby u nich pozostał. Pozostał tam zatem dwa dni.
J 4, 41 start learning		I o wiele więcej ich uwierzyło na Jego słowo,
J 4, 42 start learning		a do tej kobiety mówili: Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu, na własne bowiem uszy usłyszeliśmy i jesteśmy przekonani, że On prawdziwie jest Zbawicielem świata.
J 4, 43 start learning		Po dwóch dniach wyszedł stamtąd do Galilei.
J 4, 44 start learning		Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie.
J 4, 45 start learning		Kiedy jednak przybył do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto.
J 4, 46 start learning		Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował.
J 4, 47 start learning		Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający.
J 4, 48 start learning		Jezus rzekł do niego: Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie.
J 4, 49 start learning		Powiedział do Niego urzędnik królewski: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko.
J 4, 50 start learning		Rzekł do niego Jezus: Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem.
J 4, 51 start learning		A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje.
J 4, 52 start learning		Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło. Rzekli mu: Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka.
J 4, 53 start learning		Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której Jezus rzekł do niego: Syn twój żyje. I uwierzył on sam i cała jego rodzina.
J 4, 54 start learning		Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei.
J 5, 1 start learning		Potem nastąpiło święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy.
J 5, 2 start learning		W Jerozolimie zaś znajduje się sadzawka Owcza, nazwana po hebrajsku Betesda, zaopatrzona w pięć krużganków.
J 5, 3 start learning		Wśród nich leżało mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych, /którzy czekali na poruszenie się wody.
J 5, 4 start learning		Anioł bowiem zstępował w stosownym czasie i poruszał wodę. A kto pierwszy wchodził po poruszeniu się wody, doznawał uzdrowienia niezależnie od tego, na jaką cierpiał chorobę/.
J 5, 5 start learning		Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę.
J 5, 6 start learning		Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: Czy chcesz stać się zdrowym?
J 5, 7 start learning		Odpowiedział Mu chory: Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny wchodzi przede mną.
J 5, 8 start learning		Rzekł do niego Jezus: Wstań, weź swoje łoże i chodź!
J 5, 9 start learning		Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził. Jednakże dnia tego był szabat.
J 5, 10 start learning		Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: Dziś jest szabat, nie wolno ci nieść twojego łoża.
J 5, 11 start learning		On im odpowiedział: Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje łoże i chodź.
J 5, 12 start learning		Pytali go więc: Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?
J 5, 13 start learning		Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu.
J 5, 14 start learning		Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło.
J 5, 15 start learning		Człowiek ów odszedł i doniósł Żydom, że to Jezus go uzdrowił.
J 5, 16 start learning		I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że to uczynił w szabat.
J 5, 17 start learning		Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam.
J 5, 18 start learning		Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu.
J 5, 19 start learning		W odpowiedzi na to Jezus im mówił: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni.
J 5, 20 start learning		Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili.
J 5, 21 start learning		Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce.
J 5, 22 start learning		Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi,
J 5, 23 start learning		aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.
J 5, 24 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.
J 5, 25 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą.
J 5, 26 start learning		Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym.
J 5, 27 start learning		Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym.
J 5, 28 start learning		Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego:
J 5, 29 start learning		a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia.
J 5, 30 start learning		Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.
J 5, 31 start learning		Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, sąd mój nie byłby prawdziwy.
J 5, 32 start learning		Jest przecież ktoś inny, kto wydaje sąd o Mnie; a wiem, że sąd, który o mnie wydaje, jest prawdziwy.
J 5, 33 start learning		Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie.
J 5, 34 start learning		Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni.
J 5, 35 start learning		On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem.
J 5, 36 start learning		Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał.
J 5, 37 start learning		Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza;
J 5, 38 start learning		nie macie także słowa Jego, trwającego w was, bo wyście nie uwierzyli w Tego, którego On posłał.
J 5, 39 start learning		Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo.
J 5, 40 start learning		A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie.
J 5, 41 start learning		Nie odbieram chwały od ludzi,
J 5, 42 start learning		ale wiem o was, że nie macie w sobie miłości Boga.
J 5, 43 start learning		Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli.
J 5, 44 start learning		Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?
J 5, 45 start learning		Nie mniemajcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję.
J 5, 46 start learning		Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał.
J 5, 47 start learning		Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?
J 6, 1 start learning		Potem Jezus udał się za Jezioro Galilejskie, czyli Tyberiadzkie.
J 6, 2 start learning		Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił dla tych, którzy chorowali.
J 6, 3 start learning		Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami.
J 6, 4 start learning		A zbliżało się święto żydowskie, Pascha.
J 6, 5 start learning		Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą do Niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, aby oni się posilili?
J 6, 6 start learning		A mówił to wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić.
J 6, 7 start learning		Odpowiedział Mu Filip: Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać.
J 6, 8 start learning		Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego:
J 6, 9 start learning		Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?
J 6, 10 start learning		Jezus zatem rzekł: Każcie ludziom usiąść! A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy.
J 6, 11 start learning		Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał.
J 6, 12 start learning		A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło.
J 6, 13 start learning		Zebrali więc, i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów.
J 6, 14 start learning		A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat.
J 6, 15 start learning		Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.
J 6, 16 start learning		O zmierzchu uczniowie Jego zeszli nad jezioro
J 6, 17 start learning		i wsiadłszy do łodzi przeprawili się przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł;
J 6, 18 start learning		jezioro burzyło się od silnego wiatru.
J 6, 19 start learning		Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się.
J 6, 20 start learning		On zaś rzekł do nich: To Ja jestem, nie bójcie się!
J 6, 21 start learning		Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali.
J 6, 22 start learning		Nazajutrz lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami.
J 6, 23 start learning		Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie.
J 6, 24 start learning		A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa.
J 6, 25 start learning		Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: Rabbi, kiedy tu przybyłeś?
J 6, 26 start learning		W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości.
J 6, 27 start learning		Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec.
J 6, 28 start learning		Oni zaś rzekli do Niego: Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?
J 6, 29 start learning		Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez/ Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.
J 6, 30 start learning		Rzekli do Niego: Jakiego więc dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz?
J 6, 31 start learning		Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: Dał im do jedzenia chleb z nieba.
J 6, 32 start learning		Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba.
J 6, 33 start learning		Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu.
J 6, 34 start learning		Rzekli więc do Niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba!
J 6, 35 start learning		Odpowiedział im Jezus: Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.
J 6, 36 start learning		Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie.
J 6, 37 start learning		Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę,
J 6, 38 start learning		ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał.
J 6, 39 start learning		Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym.
J 6, 40 start learning		To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
J 6, 41 start learning		Ale Żydzi szemrali przeciwko Niemu, dlatego że powiedział: Jam jest chleb, który z nieba zstąpił.
J 6, 42 start learning		I mówili: Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakżeż może On teraz mówić: Z nieba zstąpiłem.
J 6, 43 start learning		Jezus rzekł im w odpowiedzi: Nie szemrajcie między sobą!
J 6, 44 start learning		Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym.
J 6, 45 start learning		Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie.
J 6, 46 start learning		Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca.
J 6, 47 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto /we Mnie/ wierzy, ma życie wieczne.
J 6, 48 start learning		Jam jest chleb życia.
J 6, 49 start learning		Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli.
J 6, 50 start learning		To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze.
J 6, 51 start learning		Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.
J 6, 52 start learning		Sprzeczali się więc między sobą Żydzi mówiąc: Jak On może nam dać /swoje/ ciało do spożycia?
J 6, 53 start learning		Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie.
J 6, 54 start learning		Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
J 6, 55 start learning		Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem.
J 6, 56 start learning		Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
J 6, 57 start learning		Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie.
J 6, 58 start learning		To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
J 6, 59 start learning		To powiedział ucząc w synagodze w Kafarnaum.
J 6, 60 start learning		A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?
J 6, 61 start learning		Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: To was gorszy?
J 6, 62 start learning		A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem?
J 6, 63 start learning		Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem.
J 6, 64 start learning		Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem na początku wiedział, którzy to są, co nie wierzą, i kto miał Go wydać.
J 6, 65 start learning		Rzekł więc: Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca.
J 6, 66 start learning		Odtąd wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło.
J 6, 67 start learning		Rzekł więc Jezus do Dwunastu: Czyż i wy chcecie odejść?
J 6, 68 start learning		Odpowiedział Mu Szymon Piotr: Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego.
J 6, 69 start learning		A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga.
J 6, 70 start learning		Na to rzekł do nich Jezus: Czyż nie wybrałem was dwunastu? A jeden z was jest diabłem.
J 6, 71 start learning		Mówił zaś o Judaszu, synu Szymona Iskarioty. Ten bowiem - jeden z Dwunastu - miał Go wydać.
J 7, 1 start learning		Potem Jezus obchodził Galileję. Nie chciał bowiem chodzić po Judei, bo Żydzi mieli zamiar Go zabić.
J 7, 2 start learning		A zbliżało się żydowskie Święto Namiotów.
J 7, 3 start learning		Rzekli więc Jego bracia do Niego: Wyjdź stąd i idź do Judei, aby i uczniowie Twoi ujrzeli czyny, których dokonujesz.
J 7, 4 start learning		Nikt bowiem nie dokonuje niczego w ukryciu, jeżeli chce się publicznie ujawnić. Skoro takich rzeczy dokonujesz, to okaż się światu!
J 7, 5 start learning		Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego.
J 7, 6 start learning		Powiedział więc do nich Jezus: Dla Mnie stosowny czas jeszcze nie nadszedł, ale dla was - zawsze jest do rozporządzenia.
J 7, 7 start learning		Was świat nie może nienawidzić, ale Mnie nienawidzi, bo Ja o nim świadczę, że złe są jego uczynki.
J 7, 8 start learning		Wy idźcie na święto; Ja jeszcze nie idę na to święto, bo czas mój jeszcze się nie wypełnił.
J 7, 9 start learning		To im powiedział i pozostał w Galilei.
J 7, 10 start learning		Kiedy zaś bracia Jego udali się na święto, wówczas poszedł i On, jednakże nie jawnie, lecz skrycie.
J 7, 11 start learning		Tymczasem Żydzi już Go szukali w czasie święta i mówili:
J 7, 12 start learning		Gdzie On jest? Wśród tłumów zaś wiele mówiono o Nim pokątnie. Jedni mówili: Jest dobry. Inni zaś mówili: Nie, przeciwnie - zwodzi tłumy.
J 7, 13 start learning		Nikt jednak nie odzywał się o Nim jawnie z obawy przed Żydami.
J 7, 14 start learning		Tymczasem dopiero w połowie świąt przybył Jezus do Świątyni i nauczał.
J 7, 15 start learning		Żydzi zdumiewali się mówiąc: W jaki sposób zna On Pisma, skoro się nie uczył?
J 7, 16 start learning		Odpowiedział im Jezus mówiąc: Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który Mnie posłał.
J 7, 17 start learning		Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego.
J 7, 18 start learning		Kto mówi we własnym imieniu, ten szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały tego, który go posłał, ten godzien jest wiary i nie ma w nim nieprawości.
J 7, 19 start learning		Czyż Mojżesz nie dał wam Prawa? A przecież nikt z was nie zachowuje Prawa, /bo/ czemuż usiłujecie Mnie zabić?
J 7, 20 start learning		Tłum odpowiedział: Jesteś opętany przez złego ducha! Któż usiłuje Cię zabić?
J 7, 21 start learning		W odpowiedzi Jezus rzekł do nich: Dokonałem tylko jednego czynu, a wszyscy jesteście zdziwieni.
J 7, 22 start learning		Oto Mojżesz dał wam obrzezanie - ale nie pochodzi ono od Mojżesza, lecz od przodków - i wy w szabat obrzezujecie człowieka.
J 7, 23 start learning		jeżeli człowiek może przyjmować obrzezanie nawet w szabat, aby nie przekroczono Prawa Mojżeszowego, to dlaczego złościcie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka?
J 7, 24 start learning		Nie sądźcie z zewnętrznych pozorów, lecz wydajcie wyrok sprawiedliwy.
J 7, 25 start learning		Niektórzy z mieszkańców Jerozolimy mówili: Czyż to nie jest Ten, którego usiłują zabić?
J 7, 26 start learning		A oto jawnie przemawia i nic Mu nie mówią. Czyżby zwierzchnicy naprawdę się przekonali, że On jest Mesjaszem?
J 7, 27 start learning		Przecież my wiemy, skąd On pochodzi, natomiast gdy Mesjasz przyjdzie, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.
J 7, 28 start learning		A Jezus, ucząc w świątyni, zawołał tymi słowami: I Mnie znacie, i wiecie, skąd jestem. Ja jednak nie przyszedłem sam od siebie; lecz prawdziwy jest Ten, który Mnie posłał, którego wy nie znacie.
J 7, 29 start learning		Ja Go znam, bo od Niego jestem i On Mnie posłał.
J 7, 30 start learning		Zamierzali więc Go pojmać, jednakże nikt nie podniósł na Niego ręki, ponieważ godzina Jego jeszcze nie nadeszła.
J 7, 31 start learning		Natomiast wielu spośród tłumu uwierzyło w Niego i mówili: Czyż Mesjasz, kiedy przyjdzie, uczyni więcej znaków, niż On uczynił?
J 7, 32 start learning		Faryzeusze usłyszeli, że tłum tak mówił o Nim w podnieceniu. Kapłani więc wraz z faryzeuszami wysłali strażników celem pojmania Go.
J 7, 33 start learning		Ale Jezus rzekł: Jeszcze krótki czas jestem z wami, a potem pójdę do Tego, który Mnie posłał.
J 7, 34 start learning		Będziecie Mnie szukać, a nie znajdziecie, a tam, gdzie Ja będę potem, wy pójść nie możecie.
J 7, 35 start learning		Rzekli Żydzi do siebie: Dokąd to zamierza On pójść, że Go nie będziemy mogli znaleźć? Czyżby miał zamiar udać się do Żydów rozproszonych wśród Greków i uczyć Greków?
J 7, 36 start learning		Cóż znaczy to Jego powiedzenie: Będziecie Mnie szukać i nie znajdziecie, a tam, gdzie Ja będę, wy pójść nie możecie?
J 7, 37 start learning		W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije!
J 7, 38 start learning		Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza.
J 7, 39 start learning		A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był /dany/, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.
J 7, 40 start learning		A wśród słuchających Go tłumów odezwały się głosy: Ten prawdziwie jest prorokiem.
J 7, 41 start learning		Inni mówili: To jest Mesjasz. Ale - mówili drudzy - czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei?
J 7, 42 start learning		Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem?
J 7, 43 start learning		I powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu.
J 7, 44 start learning		Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie odważył się podnieść na Niego ręki.
J 7, 45 start learning		Wrócili więc strażnicy do arcykapłanów i faryzeuszów, a ci rzekli do nich: Czemuście Go nie pojmali?
J 7, 46 start learning		Strażnicy odpowiedzieli: Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek przemawia.
J 7, 47 start learning		Odpowiedzieli im faryzeusze: Czyż i wy daliście się zwieść?
J 7, 48 start learning		Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszów uwierzył w Niego?
J 7, 49 start learning		A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty.
J 7, 50 start learning		Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego:
J 7, 51 start learning		Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw przesłucha, i zbada, co czyni?
J 7, 52 start learning		Odpowiedzieli mu: Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei.
J 7, 53 start learning		I rozeszli się - każdy do swego domu.
J 8, 1 start learning		Jezus natomiast udał się na Górę Oliwną,
J 8, 2 start learning		ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On usiadłszy nauczał ich.
J 8, 3 start learning		Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę którą pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego:
J 8, 4 start learning		Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na cudzołóstwie.
J 8, 5 start learning		W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz?
J 8, 6 start learning		Mówili to wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi.
J 8, 7 start learning		A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień.
J 8, 8 start learning		I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi.
J 8, 9 start learning		Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku.
J 8, 10 start learning		Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej: Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?
J 8, 11 start learning		A ona odrzekła: Nikt, Panie! Rzekł do niej Jezus: I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz.
J 8, 12 start learning		A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.
J 8, 13 start learning		Rzekli do Niego faryzeusze: Ty sam o sobie wydajesz świadectwo. Świadectwo Twoje nie jest prawdziwe.
J 8, 14 start learning		W odpowiedzi rzekł do nich Jezus: Nawet jeżeli Ja sam o sobie wydaję świadectwo, świadectwo moje jest prawdziwe, bo wiem skąd przyszedłem i dokąd idę. Wy zaś nie wiecie, ani skąd przychodzę, ani dokąd idę.
J 8, 15 start learning		Wy wydajecie sąd według zasad tylko ludzkich. Ja nie sądzę nikogo.
J 8, 16 start learning		A jeśli nawet będę sądził, to sąd mój jest prawdziwy, ponieważ Ja nie jestem sam, lecz Ja i Ten, który Mnie posłał.
J 8, 17 start learning		Także w waszym Prawie jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe.
J 8, 18 start learning		Oto Ja sam wydaję świadectwo o sobie samym oraz świadczy o Mnie Ojciec, który Mnie posłał.
J 8, 19 start learning		Na to powiedzieli Mu: Gdzie jest Twój Ojciec? Jezus odpowiedział: Nie znacie ani Mnie, ani Ojca mego. Gdybyście Mnie poznali, poznalibyście i Ojca mego.
J 8, 20 start learning		Słowa te wypowiedział przy skarbcu, kiedy uczył w świątyni. Mimo to nikt Go nie pojmał, gdyż godzina Jego jeszcze nie nadeszła.
J 8, 21 start learning		A oto znowu innym razem rzekł do nich: Ja odchodzę, a wy będziecie Mnie szukać i w grzechu swoim pomrzecie. Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie.
J 8, 22 start learning		Rzekli więc do Niego Żydzi: Czyżby miał sam siebie zabić, skoro powiada: Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie?
J 8, 23 start learning		A On rzekł do nich: Wy jesteście z niskości, a Ja jestem z wysoka. Wy jesteście z tego świata, Ja nie jestem z tego świata.
J 8, 24 start learning		Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Tak, jeżeli nie uwierzycie, że Ja jestem, pomrzecie w grzechach swoich.
J 8, 25 start learning		Powiedzieli do Niego: Kimże Ty jesteś? Odpowiedział im Jezus: Przede wszystkim po cóż jeszcze do was mówię?
J 8, 26 start learning		Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia. Ale Ten, który Mnie posłał jest prawdziwy, a Ja mówię wobec świata to, co usłyszałem od Niego.
J 8, 27 start learning		A oni nie pojęli, że im mówił o Ojcu.
J 8, 28 start learning		Rzekł więc do nich Jezus: Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja jestem i że Ja nic od siebie nie czynię, ale że to mówię, czego Mnie Ojciec nauczył.
J 8, 29 start learning		A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną: nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba.
J 8, 30 start learning		Kiedy to mówił, wielu uwierzyło w Niego.
J 8, 31 start learning		Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: Jeżeli będziesz trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami
J 8, 32 start learning		i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.
J 8, 33 start learning		Odpowiedzieli Mu: Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakżeż Ty możesz mówić: Wolni będziecie?
J 8, 34 start learning		Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu.
J 8, 35 start learning		A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze.
J 8, 36 start learning		Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni.
J 8, 37 start learning		Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie Mnie zabić, bo nie przyjmujecie mojej nauki.
J 8, 38 start learning		Głoszę to, co widziałem u mego Ojca, wy czynicie to, coście słyszeli od waszego ojca.
J 8, 39 start learning		W odpowiedzi rzekli do Niego: Ojcem naszym jest Abraham. Rzekł do nich Jezus: Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama.
J 8, 40 start learning		Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił.
J 8, 41 start learning		Wy pełnicie czyny ojca waszego. Rzekli do Niego: Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca - Boga.
J 8, 42 start learning		Rzekł do nich Jezus: Gdyby Bóg był waszym ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał.
J 8, 43 start learning		Dlaczego nie rozumiecie mowy mojej? Bo nie możecie słuchać mojej nauki.
J 8, 44 start learning		Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
J 8, 45 start learning		A ponieważ Ja mówię prawdę, dlatego Mi nie wierzycie.
J 8, 46 start learning		Kto z was udowodni Mi grzech? Jeżeli prawdę mówię, dlaczego Mi nie wierzycie?
J 8, 47 start learning		Kto jest z Boga, słów Bożych słucha. Wy dlatego nie słuchacie, że z Boga nie jesteście.
J 8, 48 start learning		Odpowiedzieli Mu Żydzi: Czyż niesłusznie mówimy, że jesteś Samarytaninem i jesteś opętany przez złego ducha?
J 8, 49 start learning		Jezus odpowiedział: Ja nie jestem opętany, ale czczę Ojca mego, a wy Mnie znieważacie.
J 8, 50 start learning		Ja nie szukam własnej chwały. Jest Ktoś, kto jej szuka i sądzi.
J 8, 51 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki.
J 8, 52 start learning		Rzekli do Niego Żydzi: Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki.
J 8, 53 start learning		Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz?
J 8, 54 start learning		Odpowiedział Jezus: Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: Jest naszym Bogiem,
J 8, 55 start learning		ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy - kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję.
J 8, 56 start learning		Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień - ujrzał /go/ i ucieszył się.
J 8, 57 start learning		Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?
J 8, 58 start learning		Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem.
J 8, 59 start learning		Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.
J 9, 1 start learning		/Jezus/ przechodząc obok ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia.
J 9, 2 start learning		Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym - on czy jego rodzice?
J 9, 3 start learning		Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale /stało się tak/, aby się na nim objawiły sprawy Boże.
J 9, 4 start learning		Potrzeba nam pełnić dzieła Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać.
J 9, 5 start learning		Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata.
J 9, 6 start learning		To powiedziawszy splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego,
J 9, 7 start learning		i rzekł do niego: Idź, obmyj się w sadzawce Siloam - co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił widząc.
J 9, 8 start learning		A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze?
J 9, 9 start learning		Jedni twierdzili: Tak, to jest ten, a inni przeczyli: Nie, jest tylko do tamtego podobny. On zaś mówił: To ja jestem.
J 9, 10 start learning		Mówili więc do niego: Jakżeż oczy ci się otwarły?
J 9, 11 start learning		On odpowiedział: Człowiek zwany Jezusem uczynił błoto, pomazał moje oczy i rzekł do mnie: Idź do sadzawki Siloam i obmyj się. Poszedłem więc, obmyłem się i przejrzałem.
J 9, 12 start learning		Rzekli do niego: Gdzież On jest? On odrzekł: Nie wiem.
J 9, 13 start learning		Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów.
J 9, 14 start learning		A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat.
J 9, 15 start learning		I znów faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: Położył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę.
J 9, 16 start learning		Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Inni powiedzieli: Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki? I powstało wśród nich rozdwojenie.
J 9, 17 start learning		Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: A ty, co o Nim myślisz w związku z tym, że ci otworzył oczy? Odpowiedział: To prorok.
J 9, 18 start learning		Jednakże Żydzi nie wierzyli, że był niewidomy i że przejrzał, tak że aż przywołali rodziców tego, który przejrzał,
J 9, 19 start learning		i wypytywali się ich w słowach: Czy waszym synem jest ten, o którym twierdzicie, że się niewidomym urodził? W jaki to sposób teraz widzi?
J 9, 20 start learning		Rodzice zaś jego tak odpowiedzieli: Wiemy, że to jest nasz syn i że się urodził niewidomym.
J 9, 21 start learning		Nie wiemy, jak się to stało, że teraz widzi, nie wiemy także, kto mu otworzył oczy. Zapytajcie jego samego, ma swoje lata, niech mówi za siebie.
J 9, 22 start learning		Tak powiedzieli jego rodzice, gdyż bali się Żydów. Żydzi bowiem już postanowili, że gdy ktoś uzna Jezusa za Mesjasza, zostanie wyłączony z synagogi.
J 9, 23 start learning		Oto dlaczego powiedzieli jego rodzice: Ma swoje lata, jego samego zapytajcie!
J 9, 24 start learning		Znowu więc przywołali tego człowieka, który był niewidomy, i rzekli do niego: Daj chwałę Bogu. My wiemy, że człowiek ten jest grzesznikiem.
J 9, 25 start learning		Na to odpowiedział: Czy On jest grzesznikiem, tego nie wiem. Jedno wiem: byłem niewidomy, a teraz widzę.
J 9, 26 start learning		Rzekli więc do niego: Cóż ci uczynił? W jaki sposób otworzył ci oczy?
J 9, 27 start learning		Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, a wyście mnie nie wysłuchali. Po co znowu chcecie słuchać? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?
J 9, 28 start learning		Wówczas go zelżyli i rzekli: Bądź ty sobie Jego uczniem, my jesteśmy uczniami Mojżesza.
J 9, 29 start learning		My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza. Co do Niego zaś nie wiemy, skąd pochodzi.
J 9, 30 start learning		Na to odpowiedział im ów człowiek: W tym wszystkim to jest dziwne, że wy nie wiecie, skąd pochodzi, a mnie oczy otworzył.
J 9, 31 start learning		Wiemy, że Bóg grzeszników nie wysłuchuje, natomiast Bóg wysłuchuje każdego, kto jest czcicielem Boga i pełni Jego wolę.
J 9, 32 start learning		Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia.
J 9, 33 start learning		Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby nic czynić.
J 9, 34 start learning		Na to dali mu taką odpowiedź: Cały urodziłeś się w grzechach, a śmiesz nas pouczać? I precz go wyrzucili.
J 9, 35 start learning		Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go rzekł do niego: Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?
J 9, 36 start learning		On odpowiedział: A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył?
J 9, 37 start learning		Rzekł do niego Jezus: Jest Nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie.
J 9, 38 start learning		On zaś odpowiedział: Wierzę, Panie! i oddał Mu pokłon.
J 9, 39 start learning		Jezus rzekł: Przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sąd, aby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, którzy widzą stali się niewidomymi.
J 9, 40 start learning		Usłyszeli to niektórzy faryzeusze, którzy z Nim byli i rzekli do Niego: Czyż i my jesteśmy niewidomi?
J 9, 41 start learning		Jezus powiedział do nich: Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu, ale ponieważ mówicie: "Widzimy", grzech wasz trwa nadal.
J 10, 1 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem.
J 10, 2 start learning		Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.
J 10, 3 start learning		Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je.
J 10, 4 start learning		A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają.
J 10, 5 start learning		Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych.
J 10, 6 start learning		Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił.
J 10, 7 start learning		Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec.
J 10, 8 start learning		Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce.
J 10, 9 start learning		Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę.
J 10, 10 start learning		Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby /owce/ miały życie i miały je w obfitości.
J 10, 11 start learning		Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce.
J 10, 12 start learning		Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza;
J 10, 13 start learning		/najemnik ucieka/ dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
J 10, 14 start learning		Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają,
J 10, 15 start learning		podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. życie moje oddaję za owce.
J 10, 16 start learning		Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
J 10, 17 start learning		Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je /potem/ znów odzyskać.
J 10, 18 start learning		Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca.
J 10, 19 start learning		I znów nastąpiło rozdwojenie między Żydami z powodu tych słów.
J 10, 20 start learning		Wielu spośród nich mówiło: On jest opętany przez złego ducha i odchodzi od zmysłów. Czemu Go słuchacie?
J 10, 21 start learning		Inni mówili: To nie są słowa opętanego. Czyż zły duch może otworzyć oczy niewidomych?
J 10, 22 start learning		Obchodzono wtedy w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia świątyni. Było to w zimie.
J 10, 23 start learning		Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona.
J 10, 24 start learning		Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie.
J 10, 25 start learning		Rzekł do nich Jezus: Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie.
J 10, 26 start learning		Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.
J 10, 27 start learning		Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną
J 10, 28 start learning		i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.
J 10, 29 start learning		Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca.
J 10, 30 start learning		Ja i Ojciec jedno jesteśmy.
J 10, 31 start learning		I znowu Żydzi porwali kamienie, aby Go ukamienować.
J 10, 32 start learning		Odpowiedział im Jezus: Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować?
J 10, 33 start learning		Odpowiedzieli Mu Żydzi: Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga.
J 10, 34 start learning		Odpowiedział im Jezus: Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście?
J 10, 35 start learning		Jeżeli /Pismo/ nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić
J 10, 36 start learning		to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym?
J 10, 37 start learning		Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie.
J 10, 38 start learning		Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu.
J 10, 39 start learning		I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk.
J 10, 40 start learning		I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał.
J 10, 41 start learning		Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą.
J 10, 42 start learning		I wielu tam w Niego uwierzyło.
J 11, 1 start learning		Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty.
J 11, 2 start learning		Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. Jej to brat Łazarz chorował.
J 11, 3 start learning		Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz.
J 11, 4 start learning		Jezus usłyszawszy to rzekł: Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą.
J 11, 5 start learning		A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza.
J 11, 6 start learning		Mimo jednak że słyszał o jego chorobie, zatrzymał się przez dwa dni w miejscu pobytu.
J 11, 7 start learning		Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znów do Judei.
J 11, 8 start learning		Rzekli do Niego uczniowie: Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować i znów tam idziesz?
J 11, 9 start learning		Jezus im odpowiedział: Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin? Jeżeli ktoś chodzi za dnia, nie potknie się, ponieważ widzi światło tego świata.
J 11, 10 start learning		Jeżeli jednak ktoś chodzi w nocy, potknie się, ponieważ brak mu światła.
J 11, 11 start learning		To powiedział, a następnie rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, zasnął, lecz idę, aby go obudzić.
J 11, 12 start learning		Uczniowie rzekli do Niego: Panie, jeżeli zasnął, to wyzdrowieje.
J 11, 13 start learning		Jezus jednak mówił o jego śmierci, a im się wydawało, że mówi o zwyczajnym śnie.
J 11, 14 start learning		Wtedy Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł,
J 11, 15 start learning		ale raduję się, że Mnie tam nie było, ze względu na was, abyście uwierzyli. Lecz chodźmy do niego.
J 11, 16 start learning		Na to Tomasz, zwany Didymos, rzekł do współuczniów: Chodźmy także i my, aby razem z Nim umrzeć.
J 11, 17 start learning		Kiedy Jezus tam przybył, zastał Łazarza już do czterech dni spoczywającego w grobie.
J 11, 18 start learning		A Betania była oddalona od Jerozolimy około piętnastu stadiów
J 11, 19 start learning		i wielu Żydów przybyło przedtem do Marty i Marii, aby je pocieszyć po bracie.
J 11, 20 start learning		Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu.
J 11, 21 start learning		Marta rzekła do Jezusa: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.
J 11, 22 start learning		Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga.
J 11, 23 start learning		Rzekł do niej Jezus: Brat twój zmartwychwstanie.
J 11, 24 start learning		Rzekła Marta do Niego: Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym.
J 11, 25 start learning		Rzekł do niej Jezus: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.
J 11, 26 start learning		Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?
J 11, 27 start learning		Odpowiedziała Mu: Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat.
J 11, 28 start learning		Gdy to powiedziała, odeszła i przywołała po kryjomu swoją siostrę, mówiąc: Nauczyciel jest i woła cię.
J 11, 29 start learning		Skoro zaś tamta to usłyszała, wstała szybko i udała się do Niego.
J 11, 30 start learning		Jezus zaś nie przybył jeszcze do wsi, lecz był wciąż w tym miejscu, gdzie Marta wyszła Mu na spotkanie.
J 11, 31 start learning		Żydzi, którzy byli z nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, udali się za nią, przekonani, że idzie do grobu, aby tam płakać.
J 11, 32 start learning		A gdy Maria przyszła do miejsca, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go upadła Mu do nóg i rzekła do Niego: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.
J 11, 33 start learning		Gdy więc Jezus ujrzał jak płakała ona i Żydzi, którzy razem z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: Gdzieście go położyli?
J 11, 34 start learning		Odpowiedzieli Mu: Panie, chodź i zobacz.
J 11, 35 start learning		Jezus zapłakał.
J 11, 36 start learning		A Żydzi rzekli: Oto jak go miłował!
J 11, 37 start learning		Niektórzy z nich powiedzieli: Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?
J 11, 38 start learning		A Jezus ponownie, okazując głębokie wzruszenie, przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień.
J 11, 39 start learning		Jezus rzekł: Usuńcie kamień. Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie.
J 11, 40 start learning		Jezus rzekł do niej: Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą? Usunięto więc kamień.
J 11, 41 start learning		Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: Ojcze, dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał.
J 11, 42 start learning		Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem, aby uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał.
J 11, 43 start learning		To powiedziawszy zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!
J 11, 44 start learning		I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić.
J 11, 45 start learning		Wielu więc spośród Żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego.
J 11, 46 start learning		Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił.
J 11, 47 start learning		Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków?
J 11, 48 start learning		Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród.
J 11, 49 start learning		Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę,
J 11, 50 start learning		że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród.
J 11, 51 start learning		Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród,
J 11, 52 start learning		a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno.
J 11, 53 start learning		Tego więc dnia postanowili Go zabić.
J 11, 54 start learning		Odtąd Jezus już nie występował wśród Żydów publicznie, tylko odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasteczka, zwanego Efraim, i tam przebywał ze swymi uczniami.
J 11, 55 start learning		A była blisko Pascha żydowska. Wielu przed Paschą udawało się z tej okolicy do Jerozolimy, aby się oczyścić.
J 11, 56 start learning		Oni więc szukali Jezusa i gdy stanęli w świątyni, mówili jeden do drugiego: Cóż wam się zdaje? Czyżby nie miał przyjść na święto?
J 11, 57 start learning		Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali polecenie, aby każdy, ktokolwiek będzie wiedział o miejscu Jego pobytu, doniósł o tym, aby Go można było pojmać.
J 12, 1 start learning		Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych.
J 12, 2 start learning		Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole.
J 12, 3 start learning		Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku.
J 12, 4 start learning		Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z uczniów Jego, ten, który miał Go wydać:
J 12, 5 start learning		Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?
J 12, 6 start learning		Powiedział zaś to nie dlatego, jakoby dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos wykradał to, co składano.
J 12, 7 start learning		Na to Jezus powiedział: Zostaw ją! Przechowała to, aby /Mnie namaścić/ na dzień mojego pogrzebu.
J 12, 8 start learning		Bo ubogich zawsze macie u siebie, ale Mnie nie zawsze macie.
J 12, 9 start learning		Wielki tłum Żydów dowiedział się, że tam jest; a przybyli nie tylko ze względu na Jezusa, ale także by ujrzeć Łazarza, którego wskrzesił z martwych.
J 12, 10 start learning		Arcykapłani zatem postanowili stracić również Łazarza,
J 12, 11 start learning		Gdyż wielu z jego powodu odłączyło się od Żydów i uwierzyło w Jezusa.
J 12, 12 start learning		Nazajutrz wielki tłum, który przybył na święto, usłyszawszy, że Jezus przybywa do Jerozolimy,
J 12, 13 start learning		wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu naprzeciw. Wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie oraz Król izraelski!
J 12, 14 start learning		A gdy Jezus znalazł osiołka, dosiadł go, jak jest napisane:
J 12, 15 start learning		Nie bój się, Córo Syjońska! Oto Król twój przychodzi, siedząc na oślęciu.
J 12, 16 start learning		Z początku Jego uczniowie tego nie zrozumieli. Ale gdy Jezus został uwielbiony, wówczas przypomnieli sobie, że to o Nim było napisane i że tak Mu uczynili.
J 12, 17 start learning		Dawał więc świadectwo ten tłum, który był z Nim wówczas, kiedy Łazarza z grobu wywołał i wskrzesił z martwych.
J 12, 18 start learning		Dlatego też tłum wyszedł Mu na spotkanie, ponieważ usłyszał, że ten znak uczynił.
J 12, 19 start learning		Faryzeusze zaś mówili jeden do drugiego: Widzicie, że nic nie zyskujecie? Patrz - świat poszedł za Nim.
J 12, 20 start learning		A wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon /Bogu/ w czasie święta, byli też niektórzy Grecy.
J 12, 21 start learning		Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa.
J 12, 22 start learning		Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.
J 12, 23 start learning		A Jezus dał im taką odpowiedź: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy.
J 12, 24 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.
J 12, 25 start learning		Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.
J 12, 26 start learning		A kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.
J 12, 27 start learning		Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę.
J 12, 28 start learning		Ojcze, wsław Twoje imię. Wtem rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię.
J 12, 29 start learning		Tłum stojący /to/ usłyszał i mówił: Zagrzmiało! Inni mówili: Anioł przemówił do Niego.
J 12, 30 start learning		Na to rzekł Jezus: Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was.
J 12, 31 start learning		Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony.
J 12, 32 start learning		A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie.
J 12, 33 start learning		To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.
J 12, 34 start learning		Na to tłum Mu odpowiedział: Myśmy się dowiedzieli z Prawa, że Mesjasz ma trwać na wieki. Jakżeż Ty możesz mówić, że potrzeba wywyższyć Syna Człowieczego? Któż to jest ten Syn Człowieczy?
J 12, 35 start learning		Odpowiedział im więc Jezus: Jeszcze przez krótki czas przebywa wśród was światłość. Chodźcie, dopóki macie światłość, aby was ciemność nie ogarnęła. A kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie.
J 12, 36 start learning		Dopóki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To powiedział Jezus i odszedł, i ukrył się przed nimi.
J 12, 37 start learning		Chociaż jednak uczynił On przed nimi tak wielkie znaki, nie uwierzyli w Niego,
J 12, 38 start learning		aby się spełniło słowo proroka Izajasza, który rzekł: Panie, któż uwierzył naszemu głosowi? A ramię Pańskie komu zostało objawione?
J 12, 39 start learning		Dlatego nie mogli uwierzyć, ponieważ znów rzekł Izajasz:
J 12, 40 start learning		Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił.
J 12, 41 start learning		Tak powiedział Izajasz, ponieważ ujrzał chwałę Jego i o Nim mówił.
J 12, 42 start learning		Niemniej jednak i spośród przywódców wielu w Niego uwierzyło, ale z obawy przed faryzeuszami nie przyznawali się, aby ich nie wyłączono z synagogi.
J 12, 43 start learning		Bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką aniżeli chwałę Bożą.
J 12, 44 start learning		Jezus zaś tak wołał: Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał.
J 12, 45 start learning		A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał.
J 12, 46 start learning		Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności.
J 12, 47 start learning		A jeżeli ktoś posłyszy słowa moje, ale ich nie zachowa, to Ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale aby świat zbawić.
J 12, 48 start learning		Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym.
J 12, 49 start learning		Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić.
J 12, 50 start learning		A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział.
J 13, 1 start learning		Było to przed Świętem Paschy. Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.
J 13, 2 start learning		W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać,
J 13, 3 start learning		wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie,
J 13, 4 start learning		wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał.
J 13, 5 start learning		Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
J 13, 6 start learning		Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?
J 13, 7 start learning		Jezus mu odpowiedział: Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział.
J 13, 8 start learning		Rzekł do Niego Piotr: Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał. Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną.
J 13, 9 start learning		Rzekł do Niego Szymon Piotr: Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę.
J 13, 10 start learning		Powiedział do niego Jezus: Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy.
J 13, 11 start learning		Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści.
J 13, 12 start learning		A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?
J 13, 13 start learning		Wy Mnie nazywacie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo nim jestem.
J 13, 14 start learning		Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi.
J 13, 15 start learning		Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem.
J 13, 16 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał.
J 13, 17 start learning		Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować.
J 13, 18 start learning		Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz /potrzeba/, aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę.
J 13, 19 start learning		Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
J 13, 20 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.
J 13, 21 start learning		To powiedziawszy Jezus doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi.
J 13, 22 start learning		Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi.
J 13, 23 start learning		Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jezus miłował - spoczywał na Jego piersi.
J 13, 24 start learning		Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: Kto to jest? O kim mówi?
J 13, 25 start learning		Ten oparł się zaraz na piersi Jezusa i rzekł do Niego: Panie, kto to jest?
J 13, 26 start learning		Jezus odparł: To ten, dla którego umaczam kawałek /chleba/, i podam mu Umoczywszy więc kawałek /chleba/, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty
J 13, 27 start learning		A po spożyciu kawałka /chleba/ wszedł w niego szatan. Jezus zaś rzekł do niego: Co chcesz czynić, czyń prędzej.
J 13, 28 start learning		Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział.
J 13, 29 start learning		Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: Zakup, czego nam potrzeba na święto, albo żeby dał coś ubogim.
J 13, 30 start learning		A on po spożyciu kawałka /chleba/ zaraz wyszedł. A była noc.
J 13, 31 start learning		Po jego wyjściu rzekł Jezus: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony.
J 13, 32 start learning		Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.
J 13, 33 start learning		Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale - jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię - dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie.
J 13, 34 start learning		Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.
J 13, 35 start learning		Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.
J 13, 36 start learning		Rzekł do Niego Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Odpowiedział mu Jezus: Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz.
J 13, 37 start learning		Powiedział Mu Piotr: Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? życie moje oddam za Ciebie.
J 13, 38 start learning		Odpowiedział Jezus: życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz.
J 14, 1 start learning		Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie.
J 14, 2 start learning		W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce.
J 14, 3 start learning		A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem.
J 14, 4 start learning		Znacie drogę, dokąd Ja idę.
J 14, 5 start learning		Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?
J 14, 6 start learning		Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
J 14, 7 start learning		Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście.
J 14, 8 start learning		Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy.
J 14, 9 start learning		Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca?
J 14, 10 start learning		Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł.
J 14, 11 start learning		Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła.
J 14, 12 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca.
J 14, 13 start learning		A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu.
J 14, 14 start learning		O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.
J 14, 15 start learning		Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania.
J 14, 16 start learning		Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze -
J 14, 17 start learning		Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.
J 14, 18 start learning		Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was.
J 14, 19 start learning		Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie.
J 14, 20 start learning		W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.
J 14, 21 start learning		Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie.
J 14, 22 start learning		Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?
J 14, 23 start learning		W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać.
J 14, 24 start learning		Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
J 14, 25 start learning		To wam powiedziałem przebywając wśród was.
J 14, 26 start learning		A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.
J 14, 27 start learning		Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka.
J 14, 28 start learning		Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
J 14, 29 start learning		A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.
J 14, 30 start learning		Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie.
J 14, 31 start learning		Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca, i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał. Wstańcie, idźmy stąd!
J 15, 1 start learning		Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia.
J 15, 2 start learning		Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy.
J 15, 3 start learning		Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was.
J 15, 4 start learning		Wytrwajcie we Mnie, a Ja /będę trwał/ w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie - o ile nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.
J 15, 5 start learning		Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić.
J 15, 6 start learning		Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie.
J 15, 7 start learning		Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni.
J 15, 8 start learning		Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami.
J 15, 9 start learning		Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!
J 15, 10 start learning		Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.
J 15, 11 start learning		To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
J 15, 12 start learning		To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.
J 15, 13 start learning		Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.
J 15, 14 start learning		Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.
J 15, 15 start learning		Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
J 15, 16 start learning		Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje.
J 15, 17 start learning		To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.
J 15, 18 start learning		Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził.
J 15, 19 start learning		Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.
J 15, 20 start learning		Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: Sługa nie jest większy od swego pana. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać.
J 15, 21 start learning		Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał.
J 15, 22 start learning		Gdybym nie przyszedł i nie mówił do nich, nie mieliby grzechu. Teraz jednak nie mają usprawiedliwienia dla swego grzechu.
J 15, 23 start learning		Kto Mnie nienawidzi, ten i Ojca mego nienawidzi.
J 15, 24 start learning		Gdybym nie dokonał wśród nich dzieł, których nikt inny nie dokonał, nie mieliby grzechu. Teraz jednak widzieli je, a jednak znienawidzili i Mnie, i Ojca mego.
J 15, 25 start learning		Ale to się stało, aby się wypełniło słowo napisane w ich Prawie: Nienawidzili Mnie bez powodu.
J 15, 26 start learning		Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie.
J 15, 27 start learning		Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
J 16, 1 start learning		To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze.
J 16, 2 start learning		Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu.
J 16, 3 start learning		Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie.
J 16, 4 start learning		Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali o nich, że Ja wam to powiedziałem. Tego jednak nie powiedziałem wam od początku, ponieważ byłem z wami.
J 16, 5 start learning		Teraz zaś idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: Dokąd idziesz?
J 16, 6 start learning		Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce.
J 16, 7 start learning		Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.
J 16, 8 start learning		On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie.
J 16, 9 start learning		O grzechu - bo nie wierzą we Mnie;
J 16, 10 start learning		o sprawiedliwości zaś - bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie;
J 16, 11 start learning		wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony.
J 16, 12 start learning		Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz /jeszcze/ znieść nie możecie.
J 16, 13 start learning		Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe.
J 16, 14 start learning		On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.
J 16, 15 start learning		Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.
J 16, 16 start learning		Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie.
J 16, 17 start learning		Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: Co to znaczy, co nam mówi: Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie; oraz: Idę do Ojca?
J 16, 18 start learning		Powiedzieli więc: Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi.
J 16, 19 start learning		Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?
J 16, 20 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość.
J 16, 21 start learning		Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat.
J 16, 22 start learning		Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać.
J 16, 23 start learning		W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje.
J 16, 24 start learning		Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna.
J 16, 25 start learning		Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie oznajmię wam o Ojcu.
J 16, 26 start learning		W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami.
J 16, 27 start learning		Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga.
J 16, 28 start learning		Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca.
J 16, 29 start learning		Rzekli uczniowie Jego: Patrz! Teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści.
J 16, 30 start learning		Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie trzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś.
J 16, 31 start learning		Odpowiedział im Jezus: Teraz wierzycie?
J 16, 32 start learning		Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie - każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną.
J 16, 33 start learning		To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat.
J 17, 1 start learning		To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył
J 17, 2 start learning		i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś.
J 17, 3 start learning		A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.
J 17, 4 start learning		Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania.
J 17, 5 start learning		A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał.
J 17, 6 start learning		Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje.
J 17, 7 start learning		Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie.
J 17, 8 start learning		Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał.
J 17, 9 start learning		Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi.
J 17, 10 start learning		Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą.
J 17, 11 start learning		Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.
J 17, 12 start learning		Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo
J 17, 13 start learning		Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni.
J 17, 14 start learning		Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
J 17, 15 start learning		Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego.
J 17, 16 start learning		Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
J 17, 17 start learning		Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą.
J 17, 18 start learning		Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem.
J 17, 19 start learning		A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.
J 17, 20 start learning		Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie;
J 17, 21 start learning		aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.
J 17, 22 start learning		I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy.
J 17, 23 start learning		Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
J 17, 24 start learning		Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
J 17, 25 start learning		Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał.
J 17, 26 start learning		Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich.
J 18, 1 start learning		To powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami swymi za potok Cedron. Był tam ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie.
J 18, 2 start learning		Także i Judasz, który Go wydał, znał to miejsce, bo Jezus i uczniowie Jego często się tam gromadzili.
J 18, 3 start learning		Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bronią.
J 18, 4 start learning		A Jezus wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: Kogo szukacie?
J 18, 5 start learning		Odpowiedzieli Mu: Jezusa z Nazaretu. Rzekł do nich Jezus: Ja jestem. Również i Judasz, który Go wydał, stał między nimi.
J 18, 6 start learning		Skoro więc rzekł do nich: Ja jestem, cofnęli się i upadli na ziemię.
J 18, 7 start learning		Powtórnie ich zapytał: Kogo szukacie? Oni zaś powiedzieli: Jezusa z Nazaretu.
J 18, 8 start learning		Jezus odrzekł: Powiedziałem wam, że Ja jestem. Jeżeli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść.
J 18, 9 start learning		Stało się tak, aby się wypełniło słowo, które wypowiedział: Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi dałeś.
J 18, 10 start learning		Wówczas Szymon Piotr, mając przy sobie miecz, dobył go, uderzył sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho. A słudze było na imię Malchos.
J 18, 11 start learning		Na to rzekł Jezus do Piotra: Schowaj miecz do pochwy. Czyż nie mam pić kielicha, który Mi podał Ojciec?
J 18, 12 start learning		Wówczas kohorta oraz trybun razem ze strażnikami żydowskimi pojmali Jezusa, związali Go
J 18, 13 start learning		i zaprowadzili najpierw do Annasza. Był on bowiem teściem Kajfasza, który owego roku pełnił urząd arcykapłański.
J 18, 14 start learning		Właśnie Kajfasz poradził Żydom, że warto, aby jeden człowiek zginął za naród.
J 18, 15 start learning		A szedł za Jezusem Szymon Piotr razem z innym uczniem. Uczeń ten był znany arcykapłanowi i dlatego wszedł za Jezusem na dziedziniec arcykapłana,
J 18, 16 start learning		podczas gdy Piotr zatrzymał się przed bramą na zewnątrz. Wszedł więc ów drugi uczeń, znany arcykapłanowi, pomówił z odźwierną i wprowadził Piotra do środka.
J 18, 17 start learning		A służąca odźwierna rzekła do Piotra: Czy może i ty jesteś jednym spośród uczniów tego człowieka? On odpowiedział: Nie jestem.
J 18, 18 start learning		A ponieważ było zimno, strażnicy i słudzy rozpaliwszy ognisko stali przy nim i grzali się. Wśród nich stał także Piotr i grzał się.
J 18, 19 start learning		Arcykapłan więc zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę.
J 18, 20 start learning		Jezus mu odpowiedział: Ja przemawiałem jawnie przed światem. Uczyłem zawsze w synagodze i w świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Potajemnie zaś nie uczyłem niczego.
J 18, 21 start learning		Dlaczego Mnie pytasz? Zapytaj tych, którzy słyszeli, co im mówiłem. Oto oni wiedzą, co powiedziałem.
J 18, 22 start learning		Gdy to powiedział, jeden ze sług obok stojących spoliczkował Jezusa, mówiąc: Tak odpowiadasz arcykapłanowi?
J 18, 23 start learning		Odrzekł mu Jezus: Jeżeli źle powiedziałem, udowodnij, co było złego. A jeżeli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?
J 18, 24 start learning		Następnie Annasz wysłał Go związanego do arcykapłana Kajfasza.
J 18, 25 start learning		A Szymon Piotr stał i grzał się. Powiedzieli wówczas do niego: Czy i ty nie jesteś jednym z Jego uczniów? On zaprzeczył mówiąc: Nie jestem.
J 18, 26 start learning		Jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, rzekł: Czyż nie ciebie widziałem razem z Nim w ogrodzie?
J 18, 27 start learning		Piotr znowu zaprzeczył i natychmiast kogut zapiał.
J 18, 28 start learning		Od Kajfasza zaprowadzili Jezusa do pretorium. A było to wczesnym rankiem. Oni sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz aby móc spożyć Paschę.
J 18, 29 start learning		Dlatego Piłat wyszedł do nich na zewnątrz i rzekł: Jaką skargę wnosicie przeciwko temu człowiekowi?
J 18, 30 start learning		W odpowiedzi rzekli do niego: Gdyby to nie był złoczyńca, nie wydalibyśmy Go tobie.
J 18, 31 start learning		Piłat więc rzekł do nich: Weźcie Go wy i osądźcie według swojego prawa. Odpowiedzieli mu Żydzi: Nam nie wolno nikogo zabić.
J 18, 32 start learning		Tak miało się spełnić słowo Jezusa, w którym zapowiedział, jaką śmiercią miał umrzeć.
J 18, 33 start learning		Wtedy powtórnie wszedł Piłat do pretorium, a przywoławszy Jezusa rzekł do Niego: Czy Ty jesteś Królem żydowskim?
J 18, 34 start learning		Jezus odpowiedział: Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?
J 18, 35 start learning		Piłat odparł: Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?
J 18, 36 start learning		Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd.
J 18, 37 start learning		Piłat zatem powiedział do Niego: A więc jesteś królem? / Odpowiedział Jezus: / Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.
J 18, 38 start learning		Rzekł do Niego Piłat: Cóż to jest prawda? To powiedziawszy wyszedł powtórnie do Żydów i rzekł do nich: Ja nie znajduję w Nim żadnej winy.
J 18, 39 start learning		Jest zaś u was zwyczaj, że na Paschę uwalniam wam jednego /więźnia/. Czy zatem chcecie, abym wam uwolnił Króla żydowskiego?
J 18, 40 start learning		Oni zaś powtórnie zawołali: Nie tego, lecz Barabasza! A Barabasz był zbrodniarzem.
J 19, 1 start learning		Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować.
J 19, 2 start learning		A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym.
J 19, 3 start learning		Potem podchodzili do Niego i mówili: Witaj, królu żydowski! I policzkowali Go.
J 19, 4 start learning		A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz, abyście poznali, że ja nie znajduję w Nim żadnej winy.
J 19, 5 start learning		Jezus więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: Oto Człowiek.
J 19, 6 start learning		Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj! Rzekł do nich Piłat: Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w Nim winy.
J 19, 7 start learning		Odpowiedzieli mu Żydzi: My mamy Prawo, a według Prawa powinien On umrzeć, bo sam siebie uczynił Synem Bożym.
J 19, 8 start learning		Gdy Piłat usłyszał te słowa, uląkł się jeszcze bardziej.
J 19, 9 start learning		Wszedł znów do pretorium i zapytał Jezusa: Skąd Ty jesteś? Jezus jednak nie dał mu odpowiedzi.
J 19, 10 start learning		Rzekł więc Piłat do Niego: Nie chcesz mówić ze mną? Czy nie wiesz, że mam władzę uwolnić Ciebie i mam władzą Ciebie ukrzyżować?
J 19, 11 start learning		Jezus odpowiedział: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie wydał tobie.
J 19, 12 start learning		Odtąd Piłat usiłował Go uwolnić. Żydzi jednak zawołali: Jeżeli Go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy, kto się czyni królem, sprzeciwia się Cezarowi.
J 19, 13 start learning		Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu zwanym Lithostrotos, po hebrajsku Gabbata.
J 19, 14 start learning		Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł do Żydów: Oto król wasz!
J 19, 15 start learning		A oni krzyczeli: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go! Piłat rzekł do nich: Czyż króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli arcykapłani: Poza Cezarem nie mamy króla.
J 19, 16 start learning		Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. Zabrali zatem Jezusa.
J 19, 17 start learning		A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota.
J 19, 18 start learning		Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa.
J 19, 19 start learning		Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski.
J 19, 20 start learning		Ten napis czytało wielu Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było napisane w języku hebrajskim, łacińskim i greckim.
J 19, 21 start learning		Arcykapłani żydowscy mówili do Piłata: Nie pisz: Król Żydowski, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydowskim.
J 19, 22 start learning		Odparł Piłat: Com napisał, napisałem.
J 19, 23 start learning		Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu.
J 19, 24 start learning		Mówili więc między sobą: Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć. Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze.
J 19, 25 start learning		A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
J 19, 26 start learning		Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój.
J 19, 27 start learning		Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
J 19, 28 start learning		Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę.
J 19, 29 start learning		Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano.
J 19, 30 start learning		A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę oddał ducha.
J 19, 31 start learning		Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.
J 19, 32 start learning		Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani.
J 19, 33 start learning		Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni,
J 19, 34 start learning		tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.
J 19, 35 start learning		Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli.
J 19, 36 start learning		Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana.
J 19, 37 start learning		I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili.
J 19, 38 start learning		Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało.
J 19, 39 start learning		Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przyszedł do Jezusa w nocy, i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu.
J 19, 40 start learning		Zabrali więc ciało Jezusa i obwiązali je w płótna razem z wonnościami, stosownie do żydowskiego sposobu grzebania.
J 19, 41 start learning		A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo.
J 19, 42 start learning		Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu.
J 20, 1 start learning		A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu.
J 20, 2 start learning		Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono.
J 20, 3 start learning		Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu.
J 20, 4 start learning		Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu.
J 20, 5 start learning		A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
J 20, 6 start learning		Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna
J 20, 7 start learning		oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwniętą na jednym miejscu.
J 20, 8 start learning		Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
J 20, 9 start learning		Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, /które mówi/, że On ma powstać z martwych.
J 20, 10 start learning		Uczniowie zatem powrócili znowu do siebie.
J 20, 11 start learning		Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy /tak/ płakała, nachyliła się do grobu
J 20, 12 start learning		i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg.
J 20, 13 start learning		I rzekli do niej: Niewiasto, czemu płaczesz? Odpowiedziała im: Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono.
J 20, 14 start learning		Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.
J 20, 15 start learning		Rzekł do niej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę.
J 20, 16 start learning		Jezus rzekł do niej: Mario! A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu.
J 20, 17 start learning		Rzekł do niej Jezus: Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich bracii powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego.
J 20, 18 start learning		Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: Widziałam Pana i to mi powiedział.
J 20, 19 start learning		Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam!
J 20, 20 start learning		A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.
J 20, 21 start learning		A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam.
J 20, 22 start learning		Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego!
J 20, 23 start learning		Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
J 20, 24 start learning		Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus.
J 20, 25 start learning		Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę.
J 20, 26 start learning		A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam!
J 20, 27 start learning		Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym.
J 20, 28 start learning		Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój!
J 20, 29 start learning		Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
J 20, 30 start learning		I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów.
J 20, 31 start learning		Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.
J 21, 1 start learning		Potem znowu ukazał się Jezus nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób:
J 21, 2 start learning		Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów.
J 21, 3 start learning		Szymon Piotr powiedział do nich: Idę łowić ryby. Odpowiedzieli mu: Idziemy i my z tobą. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili.
J 21, 4 start learning		A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
J 21, 5 start learning		A Jezus rzekł do nich: Dzieci, czy macie co na posiłek? Odpowiedzieli Mu: Nie.
J 21, 6 start learning		On rzekł do nich: Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.
J 21, 7 start learning		Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: To jest Pan! Szymon Piotr usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę - był bowiem prawie nagi - i rzucił się w morze.
J 21, 8 start learning		Reszta uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko - tylko około dwustu łokci.
J 21, 9 start learning		A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb.
J 21, 10 start learning		Rzekł do nich Jezus: Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili.
J 21, 11 start learning		Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała.
J 21, 12 start learning		Rzekł do nich Jezus: Chodźcie, posilcie się! Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: Kto Ty jesteś? bo wiedzieli, że to jest Pan.
J 21, 13 start learning		A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im - podobnie i rybę.
J 21, 14 start learning		To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.
J 21, 15 start learning		A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje.
J 21, 16 start learning		I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje.
J 21, 17 start learning		Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje.
J 21, 18 start learning		Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz.
J 21, 19 start learning		To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: Pójdź za Mną!
J 21, 20 start learning		Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział: Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi?
J 21, 21 start learning		Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: Panie, a co z tym będzie?
J 21, 22 start learning		Odpowiedział mu Jezus: Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną.
J 21, 23 start learning		Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz: Jeśli Ja chcę, aby pozostał aż przyjdę, co tobie do tego?
J 21, 24 start learning		Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe.
J 21, 25 start learning		Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać.

Ewangelia wg św. Jana

You must sign in to write a comment

More