KB 2025 - 9

201. Pytanie: Co zawierał Pierwszy Przybytek (Miejsce Święte) w Namiocie Spotkania według Hbr 9,2?

Odpowiedź: Świecznik (menora), stół i chleby pokładne (czyli położone chleby ofiarne).

202. Pytanie: Jak nazywała się druga część przybytku za zasłoną i co się w niej znajdowało? (Hbr 9,3-4)

Odpowiedź: Nazywała się „Święte Świętych”. Znajdowała się tam Arka Przymierza pokryta złotem, a w Arce: złote naczynie z manną, laska Aarona, która zakwitła, oraz tablice Przymierza. Obok Arki stał także złoty ołtarz kadzenia (według opisu Listu).

203. Pytanie: Wymień przedmioty przechowywane w Arce Przymierza według Hbr 9,4.

Odpowiedź: Złote naczynie z manną, laska Aarona, która zakwitła, oraz tablice Przymierza (kamienne tablice Dziesięciorga Przykazań).

204. Pytanie: Co okrywało Arkę Przymierza od góry i jak było to upamiętnione w przybytku? (Hbr 9,5)

Odpowiedź: Cheruby Chwały zacieniały wierzch Arki, tworząc „przebłagalnię” (miejsce przebłagania, czyli wieko Arki). Były to złote figury aniołów rozpostartych nad Arką.

205. Pytanie: Prawda czy fałsz? Hbr 9,4 stwierdza, że w Arce Przymierza znajdował się także złoty ołtarz kadzenia.

Odpowiedź: Fałsz. (Hbr 9,4 w BT wymienia złoty ołtarz kadzenia przy opisie Świętego Świętych, ale faktycznie ołtarz kadzenia stał tuż przed zasłoną w Miejscu Świętym – autor listu łączy go z czynnościami arcykapłana

206. Pytanie: Co czynili kapłani w pierwszej części przybytku i jak często? (Hbr 9,6)

Odpowiedź: „Do pierwszej części przybytku zawsze wchodzą kapłani, odprawiając czynności kultowe”.

207. Pytanie: Kto i jak często wchodził do drugiej części (Święte Świętych) przybytku? (Hbr 9,7)

Odpowiedź: Tylko arcykapłan, i to raz w roku, „nie bez krwi, którą składa za siebie samego i za grzechy popełnione nieświadomie przez lud”.

208. Pytanie: Dlaczego do Miejsca Najświętszego wolno było wejść tylko z krwią ofiary, według Hbr 9,7?

Odpowiedź: Ponieważ krew ofiary była przebłaganiem za grzechy – arcykapłan wnosił krew za swoje i ludu grzechy, aby dokonać przebłagania.

209. Pytanie: Co wskazywał Duch Święty przez ograniczenia starego przybytku – według Hbr 9,8?

Odpowiedź: „Duch Święty wykazywał, że droga do Miejsca Najświętszego nie została jeszcze otwarta, dopóki istnieje pierwszy przybytek.”

210. Jakiego czasu jest obrazem stary przybytek? (Hbr 9,9)

To zaś jest obrazem czasu teraźniejszego, a składa się w nim dary i ofiary, nie mogące jednak udoskonalić w sumieniu tego, który spełnia służbę Bożą.

211. Pytanie: Jakie ograniczenie miały starotestamentowe dary i ofiary według Hbr 9,9-10?

Odpowiedź: Były to „tylko przepisy ciała dotyczące pokarmów, napojów i różnych obmyć, narzucone do czasu naprawy”.

212. Pytanie: Kiedy nastał czas „naprawy” (odnowy) według kontekstu Hbr 9,10-11?

Odpowiedź: Czas „naprawy” nastał wraz z przyjściem Chrystusa – Arcykapłana dóbr przyszłych.

212a. Pytanie: Jaki tytuł nadaje autor Jezusowi w Hbr 9,11?

"Ale Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych..."

213. Pytanie: Przez jaki „przybytek” przeszedł Chrystus jako Arcykapłan dóbr przyszłych? (Hbr 9,11)

Odpowiedź: „Przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką uczyniony (to jest nienależący do tego stworzonego świata).”

214. W jaki sposób i gdzie Chrystus wszedł raz na zawsze? (Hbr 9, 12-13)

"... nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego,..."

216. Pytanie: Co zapewnił nam Chrystus swoim jednorazowym wejściem do Miejsca Świętego? (Hbr 9,12)

"... zdobywszy wieczne odkupienie..."

217. Pytanie: Jakie starotestamentowe rytuały oczyszczenia przypomina Hbr 9,13?

Odpowiedź: Oczyszczenie „krwią kozłów i cielców oraz popiołem krowy”, którą skrapiano skalanych

218. Pytanie: Co tym bardziej potrafi oczyścić nasze sumienia, jeśli rytuały starego Prawa oczyszczały ciało? (Hbr 9,14)

Odpowiedź: „Krew Chrystusa” – który przez Ducha wiecznego złożył siebie nieskalanego Bogu – potrafi oczyścić nasze sumienia z martwych uczynków, abyśmy mogli służyć żywemu Bogu.

219. Pytanie: Co oznacza sformułowanie, że Chrystus złożył siebie Bogu „przez Ducha wiecznego” (Hbr 9,14, przypis)?

"Sens ten sam co w Hbr 7,16. Można odnieść te słowa do działania Ducha Świętego, zwłaszcza w zmartwychwstaniu."

220. Pytanie: Jak autor Hbr określa Chrystusa w Hbr 9,15 i dlaczego?

"I dlatego jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy"

221. Pytanie: Co musi zaistnieć, aby testament (ostatnia wola) nabrał mocy – według analogii w Hbr 9,16-17?

Odpowiedź: Musi zostać stwierdzona śmierć tego, który sporządził testament. Testament wchodzi w życie po śmierci testatora; dopóki żyje, nie ma mocy prawnej.

222. Pytanie: W jaki sposób pierwsze przymierze zostało ustanowione „nie bez krwi”? (Hbr 9,18-20)

Odpowiedź: Zostało zapoczątkowane krwawą ofiarą: Mojżesz ogłosiwszy Prawo, wziął krew cielców i kozłów zmieszaną z wodą, wełną i hizopem, i pokropił księgę Prawa i cały lud mówiąc: „To jest krew przymierza, które Bóg z wami zawarł”. (Wj 24,8).

223. Pytanie: Skąd pochodzi cytat: „To jest krew Przymierza, które Bóg wam polecił” (Hbr 9,20)?

Odpowiedź: Z Księgi Wyjścia 24,8

224. Pytanie: Co jeszcze Mojżesz oczyścił krwią podczas ustanawiania przymierza, oprócz ludu i księgi? (Hbr 9,21)

Odpowiedź: „Także przybytek oraz wszystkie naczynia liturgiczne” – Mojżesz pokropił krwią również namiot spotkania i sprzęty kultu.

225. Pytanie: Dokończ zdanie z Hbr 9,22: „Bez rozlania krwi nie ma ...”.

Odpowiedź: „... odpuszczenia [grzechów]”. (Zgodnie z zasadą, że krew jest nosicielem życia i tylko przez jej przelanie następuje przebłaganie).

226. Pytanie: Jaką zasadę ofiarniczą Starego Przymierza przypomina Hbr 9,22?

Odpowiedź: Że niemal wszystko oczyszcza się krwią według Prawa, i że „bez rozlania krwi nie ma przebaczenia”. Czyli przebłaganie za grzech wymaga ofiary z życia (krwi).

227. Pytanie: Co wyjaśnia przypis do Hbr 9,22 o podstawie tej zasady krwawego przebłagania?

Odpowiedź: Odsyła do Kpł 17,10-14, gdzie stwierdzono, że życie ciała jest we krwi i to ona dokonuje przebłagania na ołtarzu. Typologicznie wskazuje to na konieczność śmierci Chrystusa dla odpuszczenia grzechów świata.

228. Pytanie: Dlaczego potrzeba było „doskonalszych ofiar” do oczyszczenia rzeczy niebieskich – według Hbr 9,23?

Odpowiedź: „Skoro obrazy rzeczy niebieskich musiano oczyszczać takimi sposobami (krwią zwierząt), to same rzeczy niebieskie potrzebowały o wiele doskonalszych ofiar.”

229. Pytanie: Gdzie wszedł Chrystus po swojej ofierze i po co – według Hbr 9,24?

Odpowiedź: „Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami, będącej tylko odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga.”

230. Pytanie: Czym różni się ofiara Chrystusa od ofiar arcykapłana, jeśli chodzi o częstotliwość składania? (Hbr 9,25-26)

Odpowiedź: Chrystus nie musi wielokrotnie się ofiarowywać jak arcykapłan, który co roku wchodzi z cudzą krwią. „Teraz zaś raz jeden ukazał się u schyłku wieków dla zgładzenia grzechów przez ofiarę z samego siebie.

231. Pytanie: Co oznacza stwierdzenie, że Chrystus ukazał się „na końcu wieków” (Hbr 9,26, przypis)?

Odpowiedź: Oznacza czasy mesjańskie, „pełnię czasów” – wypełnienie się historii zbawienia w Chrystusie. Przypis porównuje to z Hbr 1,2; 1 Kor 10,11; Ga 4,4 – że to czas ostateczny ustanowienia zbawienia.

232. Pytanie: Jaki jest ludzki los według Hbr 9,27 i jak porównuje go autor do losu Chrystusa?

Odpowiedź: „Postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd”. Podobnie Chrystus raz jeden był ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, a drugi raz ukaże się już nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, co Go oczekują.

233. Pytanie: Co zapowiada Hbr 9,28 o powtórnym przyjściu Chrystusa?

Odpowiedź: „Drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, ale dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.”

234. Pytanie: Co zaznacza przypis do Hbr 9,28 o alternatywnym tłumaczeniu „ukaże się, aby wziąć na siebie grzechy wielu”?

Odpowiedź: Inni tłum.: "by wziąć na siebie". Por. Iz 53,12.

235. Pytanie: Prawda czy fałsz? Według Hbr 9 ofiara Chrystusa musi być powtarzana symbolicznie co rok, aby pozostawała skuteczna

Odpowiedź: Fałsz. (Hbr 9,25-28 podkreśla jednorazowość i pełną skuteczność ofiary Chrystusa – nie musi być powtarzana corocznie jak ofiary Dnia Przebłagania).

236. Pytanie: Jakie trzy elementy starotestamentowego kultu omawia Hbr 9,1-10, ukazując ich niedoskonałość?

Odpowiedź: Przybytek (z podziałem na Święte i Najświętsze – ograniczony dostęp), kapłanów i arcykapłana (ich posługę, ograniczoną czasem i śmiercią) oraz ofiary ze zwierząt (krew kozłów i cielców, oczyszczającą tylko zewnętrznie)