1. pozwalać
pozwalać komuś na zrobienie czegoś
(1)pozwalać komuś coś zrobić; (2)pozwalać, żeby ...;
Nie muszę na nic pozwalać!
1) pozwalać [perf pozwolić] [komuś] na coś 2) pozwalać [perf pozwolić] sobie na uwagę [pod czyimś adresem]
Rodzice powinni pozwalać dzieciom popełniać własne błędy.
pozwalać przechodzić
Nie można jej pozwalać wychodzić po zmroku.
Polish word "låt låta låter lät låtit"(pozwalać) occurs in sets:
oregelbundna verb2. brzmieć
Wiem, zaczynam brzmieć jak mój ojciec.
Jeśli chcesz brzmieć jak rodowity Amerykanin, oglądaj więcej więcej telewizji amerykańskiej, a mniej brytyjskiej.