English Polish Dictionary

English - język polski

fight fought in Polish:

1. walczyć walczyć


Nie próbuj walczyć z przeznaczeniem,
walczyć o coś
Nie lubię, gdy próbujesz ze mną walczyć.
Będziemy walczyć o nasze prawa
Oddziały walczą od tygodni. Na wojnie muszą walczyć także bardzo młodzi ludzie.
Dzieci, przestańcie walczyć.
Nie możesz walczyć z przeznaczeniem.
Wiele osób musi walczyć z rakiem.
Kobiety musiały walczyć, żeby uzyskać prawo do głosowania.
nigdy nie chciałbym walczyć z nią
Powiedzieli, że nie będą walczyć.

Polish word "fight fought"(walczyć) occurs in sets:

piotrek cz 2 czasowników nieregularnych
nieregularna odmiana rzeczowników cz 3
Tłumaczenie + past simple
angielski tabelka cz. 1
czasowniki nieregularne

2. walka walczyła walka walczyła